ಎಚ್ಚರ!... ನಿಮ್ಮನ್ನು ಸ್ಮಾರ್ಟ್ ಆಗಿ ಕೊಲ್ಲುತ್ತೆ ಸ್ಮಾರ್ಟ್‍ಫೋನ್

        ಇಂದು ಮೊಬೈಲ್ ಇಲ್ಲದ ಜೀವನವನ್ನು ಊಹಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದೂ ಕಷ್ಟ. ಮನೆ, ಗಂಡ, ಹೆಂಡತಿ, ಮಕ್ಕಳು, ಸ್ನೇಹಿತರನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬೇಕಾದರೂ ಇರಬಲ್ಲೆವು. ಆದರೆ, ಮೊಬೈಲ್ ಬಿಟ್ಟು ಇರಲಾಗದು ಎನ್ನುವ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ನಾವಿಂದು ತಲುಪಿ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೇವೆ. ಬೆಳಗ್ಗೆ ಬೇಗ ಏಳಲು ಅಲರಾಂನಿಂದ ಹಿಡಿದು, ರಾತ್ರಿ ಮಲಗುವ ತನಕ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ವಿಚಾರಕ್ಕೂ ನಾವು ಸ್ಮಾರ್ಟ್‍ಫೋನ್‍ನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. 10 ನಿಮಿಷ ನಮ್ಮ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಮೊಬೈಲ್ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ, ಚಡಪಡಿಕೆ ಶುರುವಾಗುತ್ತದೆ. ಆರೋಗ್ಯ ತಜ್ಞರು ಇದನ್ನು "ನೋಮೋಫೋಬಿಯಾ' ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಅಷ್ಟರಮಟ್ಟಿಗೆ ಈ ಸ್ಮಾರ್ಟ್‍ಫೋನ್, ಇಂದು ನಮ್ಮನ್ನು ಆವರಿಸಿದ್ದು, ನಮ್ಮ ಜೀವನದ ಮೇಲೆ ದೊಡ್ಡ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಲು ಆರಂಭಿಸಿದೆ. 

        ಆದರೆ, ಇದೇ ಸ್ಮಾರ್ಟ್‍ಫೋನ್ ಬಳಕೆ ನಮ್ಮನ್ನು ನಮಗರಿವಿಲ್ಲದಂತೆ, ಸ್ಮಾರ್ಟ್ ಆಗಿ ನಮ್ಮನ್ನು ಸಾವಿನಂಚಿಗೆ ತಳ್ಳಬಹುದು ಎಂಬುದು ಗೊತ್ತೆ?. ಇಂದಿನ ಬಹುತೇಕ ಸಂಶೋಧನೆಗಳು, "ಸ್ಮಾರ್ಟ್‍ಫೋನ್ ಬಳಕೆ ಒಂದು ಚಟವಾಗುತ್ತಿದೆ, ಈ ಸ್ಮಾರ್ಟ್‍ಫೋನ್ ಚಟ ಡ್ರಗ್ಸ್‍ನಷ್ಟೇ ಅಪಾಯಕಾರಿ' ಎಂಬ ಎಚ್ಚರಿಕೆಯನ್ನು ನೀಡಿವೆ. 

ಸ್ಮಾರ್ಟ್‍ಫೋನ್ ಬಳಕೆಯಿಂದ ಉಂಟಾಗಬಹುದಾದ ದುಷ್ಪರಿಣಾಮಗಳಿವು:

1. ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ, ನಮಗೆ ಯಾವುದೇ ವಿಚಾರ ತಿಳಿಯದಿದ್ದರೆ, ತಕ್ಷಣ ಇಂಟರ್‍ನೆಟ್‍ಗೆ ಹೋಗಿ ನಾವು ಹುಡುಕಲು ಆರಂಭಿಸುತ್ತೇವೆ. ಇದು ನಮ್ಮ ಜ್ಞಾಪಕಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. 

2. ಕೆಲವೊಂದು ಡ್ರಗ್ಸ್ ಮತ್ತು ನಾರ್ಕೊಟಿಕ್ಸ್‍ನಂತೆ, ಸ್ಮಾರ್ಟ್‍ಫೋನ್‍ಗಳು ಕೂಡ ನಮ್ಮನ್ನು ಗೀಳಿಗೆ ತಳ್ಳುತ್ತಿವೆ. ಸ್ಮಾರ್ಟ್‍ಫೋನ್ ಗೀಳಿಗೆ ಒಳಗಾದವರ ಮೆದುಳನ್ನು ಎಂಆರ್‍ಐ ಸ್ಕ್ಯಾನ್‍ಗೆ ಒಳಪಡಿಸಿದಾಗ ಅವರು ದೈಹಿಕವಾಗಿ ಬದಲಾಗಿರುವುದು ಕಂಡು ಬಂದಿದೆ. ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಮಾತು, ದೃಷ್ಟಿ, ಅರಿವು, ಭಾವನೆ ಮತ್ತು ಸ್ವಯಂ ನಿಯಂತ್ರಣದ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುವ ಮೆದುಳಿನ ಸಾಂಧ್ರತೆ ಮೇಲೆಯೂ ಇದು ವ್ಯತಿರಿಕ್ತ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಿರುವುದು ಗೊತ್ತಾಗಿದೆ. ಡ್ರಗ್ಸ್ ಚಟಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗಿರುವವರ ಮೆದುಳಿನ ವಿನ್ಯಾಸದಲ್ಲಿ ಕಂಡು ಬಂದ ಬದಲಾವಣೆ, ಸ್ಮಾರ್ಟ್‍ಫೋನ್ ಚಟಕ್ಕೆ ಒಳಗಾದವರ ಮೆದುಳಿನಲ್ಲಿಯೂ ಕಂಡು ಬಂದಿದೆ. 

3. ಫೋನ್‍ನಲ್ಲಿ ಬ್ರೌಸಿಂಗ್ ಮಾಡುವ ವೇಳೆ ನಮ್ಮ ದೇಹದಲ್ಲಿ "ಡೊಪಮೈನ್' ಎನ್ನುವ ಹಾರ್ಮೋನ್ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಉತ್ತಮ ಭಾವನೆಯನ್ನು ಉಂಟು ಮಾಡುವ ಹಾಗೂ ನರ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುವ ಹಾರ್ಮೋನ್. ಹೀಗಾಗಿಯೇ ಫೋನ್‍ನಲ್ಲಿ ಬ್ರೌಸಿಂಗ್ ಮಾಡುವ ವೇಳೆ ಇದು ಡ್ರಗ್ಸ್‍ನಂತೆ ನಮಗೆ ಹಿತಕರ ಅನುಭವ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಆದರೆ, ಬಳಿಕ ಇದೊಂದು ಚಟವಾಗಿ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ನಮ್ಮನ್ನು ತನ್ನ ಗುಲಾಮನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇದೆ. ದಿನಗಳು ಕಳೆದಂತೆ ಇದು ಮೆದುಳಿನ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಪ್ರಾಬಲ್ಯವನ್ನು ಸಾಧಿಸುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಅದರಲ್ಲೂ ವಿಶೇಷವಾಗಿ, ಯುವಜನರು ಹಾಗೂ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಇದರ ದುಷ್ಪರಿಣಾಮ ಹೆಚ್ಚು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಸಂಶೋಧಕರು.

4. ಇನ್ನು, ಸಾಮಾಜಿಕ ಜಾಲತಾಣಗಳ ಬಳಕೆ ಹೆಚ್ಚಿದಂತೆ ಜನ ತಮಗೆ ಅರಿವಿಲ್ಲದಂತೆ ವಾಸ್ತವದಿಂದ ದೂರ ಸರಿದು, ಯಾರದೋ ಯೋಜನೆಯ ಕೈಗೊಂಬೆಗಳಾಗುತ್ತಾರೆ.

5. ಮೊಬೈಲ್‍ನಿಂದ ಹೊರಸೂಸುವ ವಿಕಿರಣ ಅಪಾಯಕಾರಿಯಾಗಿದ್ದು, ಕಣ್ಣಿನ ದೃಷ್ಟಿಗೆ ಹಾನಿಯನ್ನು ಉಂಟು ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಮೊಬೈಲ್‍ನ ದೀರ್ಘಕಾಲದ ಬಳಕೆಯಿಂದ ಮೆದುಳಿನ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ಬರುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಶೇ.30ರಷ್ಟು ಹಾಗೂ ಕಿವುಡುತನ ಬರುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಶೇ.20ರಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಾಗಲಿದೆ. ಜೊತೆಗೆ, ಬೆನ್ನು ನೋವು, ಕುತ್ತಿಗೆ ನೋವು, ಮಣಿಗಂಟಿನ ನೋವಿಗೆ ಮೊಬೈಲ್ ಬಳಕೆ ಮೂಲವಾಗಲಿದೆ. ಬೆರಳುಗಳಿಗೆ ಘಾಸಿ ಉಂಟಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯನ್ನೂ ಅಲ್ಲಗಳೆಯುವಂತಿಲ್ಲ.

6. ಮೊಬೈಲ್ ಚಟಕ್ಕೆ ಒಳಗಾದ ವ್ಯಕ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಮಾನಸಿಕ ಒತ್ತಡ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ. ಆತನಲ್ಲಿ ಭಾವನೆಗಳು ತೀವ್ರಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಆತಂಕ, ಮಾನಸಿಕ ದುಗುಡ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ನಂತರದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಆತನಲ್ಲಿ ದೇಹಾಲಸ್ಯ, ಆಯಾಸ, ಬೊಜ್ಜು, ಅಸಹನೆ ಹಾಗೂ ನಿದ್ರಾಹೀನತೆಯಂತಹ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಿವೆ. ದೈಹಿಕ ಹಾಗೂ ಮಾನಸಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಕೂಡ ಕುಂಠಿತವಾಗಲಿದೆ. ಅಲ್ಲದೆ, ಮೊಬೈಲ್ ಗೀಳು ನಮ್ಮನ್ನು ಬೇಗನೆ ವೃದ್ಧಾಪ್ಯದತ್ತ ತಳ್ಳುತ್ತದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಆರೋಗ್ಯ ತಜ್ಞರು. 

7. 2 ವರ್ಷದೊಳಗಿನ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಮೊಬೈಲ್ ಬಳಕೆ ಯಾವುದೇ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಅನುಕೂಲ ಕಲ್ಪಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಇದಕ್ಕಿಂತ ಹೊರಾಂಗಣ ದೈಹಿಕ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳೆ ಹೆಚ್ಚು ಆರೋಗ್ಯಕಾರಿ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಸಂಶೋಧಕರು.

8. ಇನ್ನು, ಮೊಬೈಲ್‍ನಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾ ವಾಹನ ಚಲಾಯಿಸುವುದು ಅಪಘಾತಕ್ಕೆ ಆಹ್ವಾನ ನೀಡಿದಂತೆ ಎಂಬುದಂತೂ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಗೊತ್ತಿರುವ ವಿಚಾರ.

9. ಅಲ್ಲದೆ, ತಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಅಷ್ಟೇನೂ ಯೋಗ್ಯ ಭಾವನೆ ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳದ, ತಮ್ಮ ಸಾಮಥ್ರ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ವಿಶ್ವಾಸವಿಲ್ಲದ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ನೈಜ ಜಗತ್ತಿಗಿಂತಲೂ ಸಾಮಾಜಿಕ ಜಾಲತಾಣಗಳಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸುವುದು ಹೆಚ್ಚು ಎನ್ನುವ ಸಂಗತಿ ಸಂಶೋಧನೆಗಳಿಂದ ಬಯಲಾಗಿದೆ.

    ಹಾಗಂತ, ನಾವು ಸ್ಮಾರ್ಟ್‍ಫೋನ್ ಬಳಕೆಯನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಇಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ಮಾರ್ಟ್‍ಫೋನ್ ಬಳಕೆ ಅನಿವಾರ್ಯ ಎನ್ನುವುದು ಒಪ್ಪತಕ್ಕಂತಹ ಮಾತೆ. ಆದರೆ, ಅದರ ಬಳಕೆಯನ್ನು ಮಿತವಾಗಿ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಮೊಬೈಲ್ ಚಟಕ್ಕೆ ಬಲಿಯಾಗದೆ, ಧ್ಯಾನ, ಸಂಗೀತ, ಓದು, ಕಲೆ ಮತ್ತು ಇನ್ನಿತರ ಕೆಲ ಆರೋಗ್ಯಕರ ಹವ್ಯಾಸಗಳಿಂದ ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ ಉಲ್ಲಸಿತರಾಗಿರಲು ಸಾಧ್ಯ ಎಂಬ ಅರಿವು ನಮಗಿರಬೇಕು. 

1. ಹೀಗಾಗಿ, ನಿದ್ದೆ ಮಾಡುವಾಗ, ಮೊಬೈಲ್‍ನ್ನು ಚಾರ್ಜ್ ಮಾಡುವಾಗ, ಮೊಬೈಲ್ ನಮ್ಮಿಂದ ಆದಷ್ಟು ದೂರವಿರುವಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಒಳ್ಳೆಯದು. 

2. ಮೊಬೈಲ್‍ನಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಮಾತನಾಡುವಾಗ ಉತ್ತಮವಾದ ಈಯರ್‍ಫೋನ್ ಬಳಸಿ. ದೇಹದಿಂದ ಮೊಬೈಲ್ ದೂರವಿರುವಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಿ. 

3. ಇನ್ನು, ನೆಟ್‍ವರ್ಕ್ ಸರಿಯಾಗಿ ಸಿಗದಿದ್ದಾಗ ಮೊಬೈಲ್ ವಿಕಿರಣವನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಹೊರಸೂಸುತ್ತದೆ. ಹಾಗಾಗಿ, ನೆಟ್‍ವರ್ಕ್ ಇರುವ ಕಡೆಯೇ ಮೊಬೈಲನ್ನು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬಳಸಿ.

4. ಕಾರುಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಯಾಣಿಸುವಾಗ ಕಾರಿನ ಬಾಗಿಲನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಮಾತನಾಡಿ. ಮನೆಯ ಒಳಗೆ ಮಾತನಾಡುವಾಗ ಕಿಟಕಿ, ಬಾಗಿಲುಗಳು ತೆರೆದಿರಲಿ.

5. ಜೇಬಿನಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಮೊಬೈಲ್‍ನಿಂದ ಹೊರಸೂಸುವ ರೇಡಿಯೇಷನ್, ದೇಹದ ಮೇಲೆ 7 ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಆರೋಗ್ಯ ತಜ್ಞರು. ಇದು ಡಿಎನ್‍ಎ ಸಂರಚನೆಯಲ್ಲಿ ವ್ಯತ್ಯಯ ಉಂಟಾಗಲು ಕಾರಣವಾಗಲಿದೆ. ಇದರಿಂದಾಗಿ ದೇಹದ ವಿವಿಧ ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಗಡ್ಡೆ ಬೆಳೆಯುವುದು, ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿ ಸಾಮಥ್ರ್ಯ ಕಡಿಮೆಯಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯಿದೆ. ಹೀಗಾಗಿ, ಮೊಬೈಲ್‍ನ್ನು ಆದಷ್ಟು ಬ್ಯಾಗ್‍ನಲ್ಲಿಯೇ ಇಡಿ.

6. ಇನ್ನು, ಅಗತ್ಯವಿದ್ದಾಗ ಮಾತ್ರ ಬ್ಲೂಟೂತ್ ಬಳಸಿ. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ವೈರ್‍ಲೆಸ್ ರೂಟರ್ ಹಾಕಿದ್ದರೆ, ಮಲಗುವ ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ ಅದನ್ನು ಹಾಕಬೇಡಿ. ಕಡಿಮೆ ಬಳಕೆ ಮಾಡುವ ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ ಅದನ್ನು ಇಡಿ.

7. ಶೌಚಾಲಯಕ್ಕೆ ಹೋಗುವಾಗ ಮೊಬೈಲ್ ಬಳಸಲೇಬೇಡಿ. ಇದು ಮೂತ್ರಜನಕಾಂಗ ಹಾಗೂ ಗುದದ್ವಾರದ ಸೋಂಕುಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು. ಮೂಲವ್ಯಾಧಿಯಂತಹ ರೋಗಗಳಿಗೆ ಹಾದಿ ಮಾಡಿಕೊಡಬಹುದು.

8. ಅಲ್ಲದೆ, 14 ವರ್ಷದೊಳಗಿನ ಮಕ್ಕಳು ಹಾಗೂ ಗರ್ಭಿಣಿಯರು ಮೊಬೈಲ್ ಬಳಕೆಯನ್ನು ಆದಷ್ಟು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುವುದು ಒಳ್ಳೆಯದು.

        ಅಧಿಕವಾದರೆ ಅಮೃತವೂ ವಿಷ ಎನ್ನುವ ಹಾಗೆ, ವಿಪರೀತವಾದ ಮೊಬೈಲ್ ಬಳಕೆ ಆರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ಹಾನಿಕರ ಎಂಬ ಅರಿವು ನಮಗಿರಬೇಕು. ಅಗತ್ಯಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಷ್ಟೇ ಮೊಬೈಲ್ ಬಳಸಿ, ಈ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಸದುಪಯೋಗಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಒಳ್ಳೆಯದು.

https://www.youtube.com/watch?v=3Gnr6tAdi_Y

ಕಲ್ಲು, ಕಲ್ಲಿನಲಿ ಕೇಳುತಿದೆ ಸ್ಫೋಟ

        ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಶಿವಮೊಗ್ಗದ ಹುಣಸೋಡು-ಅಬ್ಬಲಗೆರೆ ನಡುವಿನ ಜಲ್ಲಿ ಕ್ರಷರ್ ಬಳಿ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿ ಇಟ್ಟಿದ್ದ ಸ್ಫೋಟಕ ಸಿಡಿದಾಗ ಐದಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಕಾರ್ಮಿಕರು ಜೀವ ಕಳೆದುಕೊಂಡರು. ಈ ಸ್ಫೋಟದ ಕಂಪನ, ಶಿವಮೊಗ್ಗ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ನೆರೆಯ ಜಿಲ್ಲೆಗಳಲ್ಲೂ ಕೇಳಿ, ಅಲ್ಲಿನ ಜನ ಕೂಡ ದಂಗಾದರು. ಭೂಮಿಯೇ ಕಂಪಿಸಿ ಬಿಟ್ಟಿತು ಎಂಬ ಭಯದಿಂದ, ಮನೆಗಳಿಂದ ಹೊರಗೋಡಿ ಬಂದರು. ರಾಷ್ಟ್ರಮಟ್ಟದಲ್ಲೂ ಇದು ದೊಡ್ಡ ಸುದ್ದಿಯಾಯಿತು. 

        ಹಾಗೆ ನೋಡಿದರೆ, ಇದೇನೂ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಹೊಸತಲ್ಲ ಬಿಡಿ. ನಿತ್ಯ ಪರಿಸರ, ಪ್ರಾಣಿ, ಪಕ್ಷಿಗಳ ಮೇಲೆ, ಜನರ ಮೇಲೆ ಮಾಲಿನ್ಯದ ದಬ್ಬಾಳಿಕೆ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವ ಕ್ರಷರ್ ಮಾಫಿಯಾ, ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದು ನಿಂತಿದೆ.
        ಮೊದಲೆಲ್ಲಾ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕವಾಗಿ ಕಲ್ಲು ಗಣಿಗಾರಿಕೆ ನಡಿತಾ ಇತ್ತು. ಚಪ್ಪಡಿ, ಚರಂಡಿ ಕಲ್ಲು, ಸೈಜು ಕಲ್ಲು ಹಾಗೂ ಗ್ರಾನೈಟ್‍ಗಾಗಿ ಗಣಿಗಾರಿಕೆ ನಡೆಸ್ತಾ ಇದ್ರು. ಯಾವಾಗ ಮರಳು ಖಾಲಿಯಾಯಿತೊ, ಆಗ ಎಂ. ಸ್ಯಾಂಡ್ ಪರ್ಯಾಯವಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿತು. ಆಗ ಕೇವಲ ಕಲ್ಲಿನ ಉಪಕರಣಗಳಿಗೆ ಸೀಮಿತವಾಗಿದ್ದ ಕಲ್ಲು ಗಣಿಗಾರಿಕೆಗೆ ಎಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಬೇಡಿಕೆ ಬಂತು. ಪ್ರಕೃತಿ ನಮಗೆ ಕೊಡುಗೆಯಾಗಿ ನೀಡಿರುವ, ನಿಸರ್ಗದ ಈ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಮಾರಿ ಬದುಕುವ ಗಣಿಗಾರಿಕೆ ತೀರಾ ಲಾಭದಾಯಕ ಎಂಬ ಅರಿವು ಉದ್ಯಮಿಗಳಿಗೆ ಬಂತು.  

ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ನಡಿತಾ ಇದೆ ಗಣಿಗಾರಿಕೆ?:
        ಗಣಿ ಮತ್ತು ಭೂವಿಜ್ಞಾನ ಇಲಾಖೆಯ ಮಾಹಿತಿ ಪ್ರಕಾರ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರಸ್ತುತ ಗುತ್ತಿಗೆ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ 2802 ಕಲ್ಲು ಗಣಿಗಾರಿಕೆಗಳು ನಡೆಯುತ್ತಿವೆ. ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ 1,500 ಕೋಟಿ ರೂ.ಗಳಷ್ಟು ವಾರ್ಷಿಕ ಆದಾಯ ಬರುತ್ತಿದೆ. 1 ಟನ್ ಕಲ್ಲಿಗೆ 650 ರೂ.ನಿಂದ 700 ರೂ.ವರೆಗೆ ದರ ನಿಗದಿ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಕಿ.ಮೀ. ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಸಾಗಾಣಿಕೆ ವೆಚ್ಚವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತಿದೆ. 60 ರೂ. ರಾಜಧನ, 30 ರೂ. ಜಿಲ್ಲಾ ನಿರ್ವಹಣೆ ನಿಧಿ ಮತ್ತು ಇನ್ನಿತರ ಶುಲ್ಕ ಸೇರಿ ಪ್ರತಿ ಟನ್ ಕಲ್ಲಿಗೆ ಒಟ್ಟೂ 107 ರೂ. ಶುಲ್ಕವನ್ನು ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಕಟ್ಟ ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ವಾರ್ಷಿಕವಾಗಿ ಸಾವಿರಾರು ಮಿಲಿಯನ್ ಮೆಟ್ರಿಕ್ ಟನ್‍ನಷ್ಟು ಕಲ್ಲನ್ನು ತೆಗೆಯಲಾಗುತ್ತಿದೆ. 
        ಕಂದಾಯ, ಅರಣ್ಯ, ಪರಿಸರ, ಗಣಿ ಮತ್ತು ಭೂವಿಜ್ಞಾನ ಸೇರಿದಂತೆ ಸುಮಾರು 24 ಇಲಾಖೆಗಳಿಂದ ಅನುಮತಿ ಪಡೆದ ಬಳಿಕ ಗುತ್ತಿಗೆ ಆಧಾರದಲ್ಲಿ ನಿರ್ಧಿಷ್ಟ ಅವಧಿಗೆ ಹಾಗೂ ನಿರ್ಧಿಷ್ಟವಲ್ಲದ ಅವಧಿಗೆ ಎಂದು ಎರಡು ವಿಧದಲ್ಲಿ ಕಲ್ಲು ಗಣಿಗಾರಿಕೆಗೆ ಅನುಮತಿ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ನಿರ್ಧಿಷ್ಟ ಅವಧಿ ವಿಭಾಗದಲ್ಲಿ ಸಾಧಾರಣವಾಗಿ 20 ವರ್ಷಗಳಿಗೆ ಗುತ್ತಿಗೆ ನೀಡಿದರೆ, ನಿರ್ಧಿಷ್ಟವಲ್ಲದ ವಿಭಾಗದಲ್ಲಿ 30 ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಗುತ್ತಿಗೆ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಸದ್ಯ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ 13 ಸಾವಿರ ಎಕರೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಗುತ್ತಿಗೆ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ 2802 ಅಧಿಕೃತ ಕಲ್ಲು ಗಣಿಗಾರಿಕೆಗಳು ಕಾರ್ಯ ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿವೆ. ಆದರೆ, ಇದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಅಕ್ರಮ ಗಣಿಗಾರಿಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯೇ ಹೆಚ್ಚು ಎನ್ನುವುದು ಪರಿಸರವಾದಿಗಳ ಆರೋಪ.

ಕಲ್ಲು ಗಣಿಗಾರಿಕೆಯಿಂದ ಉಂಟಾಗಬಹುದಾದ ಅಪಾಯಗಳು:
- ಕ್ರಷರ್‍ಗೆ ಇಂತಿಷ್ಟೇ ಸ್ವರೂಪದ ಕಲ್ಲು ಬೇಕು ಎಂದೇನಿಲ್ಲ. ಸಿಕ್ಕ ಕಲ್ಲನ್ನು ಪುಡಿ ಮಾಡುವುದೇ ಅದರ ಕೆಲಸ. ಹೀಗಾಗಿ, ದೊಡ್ಡ ಬಂಡೆಗಳನ್ನು ಸ್ಫೋಟಿಸಲು ಅಪಾಯಕಾರಿ ಸ್ಫೋಟಕಗಳನ್ನು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇವು ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ಜನರ ಆರೋಗ್ಯದ ಮೇಲೆ ದುಷ್ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತವೆ.
- ಗಣಿಗಾರಿಕೆ ವೇಳೆ ಸ್ಫೋಟಿಸಲು ಡೈನಾಮೆಟ್ ಡಿಟೊನೇಟರ್ ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಈಗ ಜಿಲೆಟಿನ್ ಹಾಗೂ ವಾಟರ್‍ಜೆಲ್, ಅಂದರೆ, ಅಮೋನಿಯಂ ನೈಟ್ರೇಟ್, ಗೋರ್‍ಗಮ್‍ನಂತಹ ಅಪಾಯಕಾರಿ ಸ್ಫೋಟಕಗಳು ಬಂದಿವೆ. ಇವನ್ನು ಅನಕ್ಷರಸ್ಥ ಕಾರ್ಮಿಕರೇ ಸ್ಫೋಟಿಸಿ, ಅವಘಡ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಜೀವ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. 
- ಈ ಸ್ಫೋಟಕಗಳಿಂದ, ಸ್ಫೋಟದ ವೇಳೆ ಉತ್ಪತ್ತಿಯಾಗುವ ಧೂಳು ಮತ್ತಿತರ ತ್ಯಾಜ್ಯಗಳಿಂದ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲ ಪರಿಸರ ಮಾಲಿನ್ಯವಾಗ್ತಾ ಇದೆ. ಇವುಗಳಿಗೆ ಸಮೀಪದ ಹೊಲಗದ್ದೆಗಳಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಗಳು ನಾಶವಾಗ್ತಾ ಇವೆ. ಹಲವೆಡೆ ಕ್ವಾರಿ ಸಮೀಪ ಕಟ್ಟಡಗಳು ಬಿರುಕು ಬಿಟ್ಟ ಉದಾಹರಣೆಗಳೂ ಇವೆ. ಅಲ್ಲಿನ ಅಂತರ್ಜಲ ಪಾತಾಳ ಸೇರ್ತಾ ಇದೆ. ಧೂಳಿನಿಂದ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ಪರಿಸರದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವ ಜನರು ಹಲವು ರೋಗಗಳಿಗೆ ತುತ್ತಾಗ್ತಾ ಇದ್ದಾರೆ. 
- ಎಂ. ಸ್ಯಾಂಡ್ ಸಾಗಿಸುವ ಟಿಪ್ಪರ್‍ಗಳಿಂದ ರಸ್ತೆಗಳು ಹಾಳಾಗ್ತಾ ಇವೆ. 
- ಇಂತಹ ಅಕ್ರಮ ಕಲ್ಲು ಗಣಿಗಾರಿಕೆಗಳಿಂದ ರಾಜ್ಯದ ಬೊಕ್ಕಸಕ್ಕೂ ವಂಚನೆಯಾಗ್ತಾ ಇದೆ. ರಾಜ್ಯದ ಕೆಲವು ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಟನ್ ಕಲ್ಲು ತೆಗೆಯಲಾಗುತ್ತಿದೆ ಎಂಬ ಬಗ್ಗೆ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾದ ಮಾಹಿತಿಯೇ ಇಲ್ಲ ಎನ್ನುವ ಆರೋಪ ಕೂಡಾ ಕೇಳಿ ಬರ್ತಾ ಇದೆ. 
- ಇನ್ನು ಕೆಲವೆಡೆ, ಸೀಮಿತ ಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಪರವಾನಗಿ ಪಡೆದು, ಬಳಿಕ ಅಲ್ಲಿನ ಇಡೀ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಗಣಿಗಾರಿಕೆ ನಡೆಸಿ, ಅಲ್ಲಿರುವ ಭೂಗರ್ಭದ ಸಂಪತ್ತಿಗೇ ಕನ್ನ ಹಾಕುತ್ತಾರೆ. 
- ಯಾವುದೇ ಸ್ಫೋಟಕ ಬಳಸಬೇಕಾದರೂ, ಅದನ್ನು ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಸಾಗಿಸಬೇಕಾದರೂ, ಆಯಾ ರಾಜ್ಯದ ಪೆಟ್ರೋಲಿಯಂ ಮತ್ತು ಸ್ಫೋಟಕ ನಿಯಂತ್ರಣ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಅನುಮತಿ ಪಡೆಯಬೇಕು. ಪೆಸೋ ಸುರಕ್ಷಿತ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಕಡ್ಡಾಯವಾಗಿ ಪಾಲಿಸಬೇಕು. 

        ಈ ಸ್ಫೋಟಕಗಳ ಬಳಕೆಗೂ ಮುನ್ನ ಬಳಕೆಯ ಉದ್ದೇಶ, ಪ್ರಮಾಣ, ಗಣಿಗಾರಿಕೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಎಲ್ಲಾ ಪರವಾನಿಗೆಗಳನ್ನು ಸಲ್ಲಿಸಬೇಕು. ಪರವಾನಿಗೆ ಇಲ್ಲದೇ ಯಾವುದೇ ಸ್ಫೋಟಕ ಬಳಸುವಂತಿಲ್ಲ. ಆದರೆ, ಸ್ಫೋಟಕ ಬಳಸುವ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಯಾವ ಕಂಪನಿಗಳೂ ನಿಯಮ ಪಾಲಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದು ಕಟು ವಾಸ್ತವ.  ಬಹುತೇಕ ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆ, ಅರಣ್ಯ ಸಂರಕ್ಷಣಾ ಕಾನೂನು ಉಲ್ಲಂಘಿಸಿಯೇ ಗಣಿಗಾರಿಕೆ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವುದು ಕಂಡು ಬರುತ್ತಿದೆ. 

- ಸಾರ್ವಜನಿಕರು ನೀಡಿದ ದೂರುಗಳನ್ನು ತಮ್ಮ ಲಾಭಕ್ಕಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ, ರಾಜ್ಯದ ಆರೋಗ್ಯ ಕಾಪಾಡುವ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಮಾಲಿನ್ಯ ನಿಯಂತ್ರಣ ಮಂಡಳಿಯ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಯಾವುದೇ ಕ್ರಮ ಜರುಗಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ. 

        ಯಾವುದಾದರೂ ಅವಘಡ ಸಂಭವಿಸಿದಾಗ, ಮಂಡಳಿ ಅವರಿಗೆ ನೋಟಿಸ್ ನೀಡಿ ಕೈತೊಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಆಗಾಗ, ಅಕ್ರಮ ಗಣಿಗಾರಿಕೆ ವಿರುದ್ಧ ದಾಳಿ ನಡೆಸುವ ನಾಟಕವಾಡಿ, ಬಳಿಕ ಸುಮ್ಮನಾಗುತ್ತದೆ. ಇಂತಷ್ಟು ಸಾವಿರ ಎಂದು ದಂಡ ಕಟ್ಟುವ ಮಾಲಿಕರು, ಮತ್ತೆ ಗಣಿಗಾರಿಕೆ ಮುಂದುವರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆರೋಪಿಗಳಿಗೆ ಜೈಲು ಶಿಕ್ಷೆಯೇ ಇಲ್ಲ. 
- ಪೊಲೀಸ್ ಇಲಾಖೆಯಾಗಲಿ, ಜಿಲ್ಲಾಡಳಿತವಾಗಲಿ, ಕಂದಾಯ ಇಲಾಖೆ, ಬೆಸ್ಕಾಂ, ಗಣಿ ಮತ್ತು ಭೂವಿಜ್ಞಾನ ಇಲಾಖೆಯಾಗಲಿ ಅಕ್ರಮ ಗಣಿಗಾರಿಕೆ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿದ ಉದಾಹರಣೆ ಇಲ್ಲ. 
ಇನ್ನು, ರಾಜ್ಯದ ಕೆಲವಡೆ ನ್ಯಾಯಾಲಯದ ತಡೆಯಾಜ್ಞೆಯಿದ್ದರೂ, ಅಕ್ರಮ ಕಲ್ಲು ಗಣಿಗಾರಿಕೆಗಳು ನಡೆಯುತ್ತಿವೆ ಎನ್ನುವ ಆರೋಪವೂ ಇದೆ.


ರಾಜ್ಯದೆಲ್ಲೆಡೆ ಪಸರಿಸಿದೆ ಅಕ್ರಮ ಕಲ್ಲು ಗಣಿಗಾರಿಕೆ:
- ಬೆಂಗಳೂರು ಗ್ರಾಮಾಂತರ, ಚಿಕ್ಕಬಳ್ಳಾಪುರ, ತುಮಕೂರು, ಕೋಲಾರ, ಉತ್ತರ ಕನ್ನಡ, ಗದಗ, ರಾಮನಗರ, ಚಿಕ್ಕಮಗಳೂರು, ಯಾದಗಿರಿ, ಶಿವಮೊಗ್ಗ ಸೇರಿದಂತೆ ರಾಜ್ಯದ ಬಹುತೇಕ ಎಲ್ಲಾ ಜಿಲ್ಲೆಗಳ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯಲ್ಲೂ ಅಕ್ರಮ ಕಲ್ಲು ಗಣಿಗಾರಿಕೆ ಎಗ್ಗಿಲ್ಲದೆ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ. ಎಲ್ಲಾ ಸುರಕ್ಷತಾ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಗಾಳಿಗೆ ತೂರಿ, ಕಾರ್ಯ ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿದ್ದರೂ, ಅವುಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಯಾವ ಇಲಾಖೆಯೂ ಕ್ರಮ ಕೈಗೊಳ್ಳುತ್ತಿಲ್ಲ. 

        ಚಿಕ್ಕಬಳ್ಳಾಪುರ ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಕಲ್ಲು ಗಣಿಗಾರಿಕೆ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವ ಕ್ರಷರ್‍ಗಳು, ಸರ್.ಎಂ, ವಿಶ್ವೇಶ್ವರಯ್ಯ ಜನಿಸಿದ ಮುದ್ದೇನಹಳ್ಳಿ ಊರನ್ನೇ ಆಕ್ರಮಿಸಿಕೊಂಡಿವೆ. ನಂದಿ ಬೆಟ್ಟದ ತಪ್ಪಲಲ್ಲಿ ಸ್ಫೋಟ, ನಿತ್ಯದ ಕಾಯಕ. ಕೋಲಾರದ ಟೇಕಲ್, ಹುಣಸಿಕೋಟೆ ಸುತ್ತಮುತ್ತ ಗ್ರಾಮಗಳ ಬಳಿ ಕಲ್ಲು ಕ್ವಾರಿಗಳಿಂದ ಪ್ರಪಾತಗಳೇ ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗಿವೆ. 

        ಯಾದಗಿರಿ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಸುತ್ತಮುತ್ತ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಅಕ್ರಮ ಕಲ್ಲು ಗಣಿಗಾರಿಕೆ ಕೃಷ್ಣೆಯ ಒಡಲನ್ನೇ ಬಗೆದು ಹಾಕುತ್ತಿದೆ. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ವರ್ಕನಳ್ಳಿ, ಹಳಿಗೇರಾ ಬಳಿ ಅಲ್ಲಿನ ಗುಡ್ಡಗಳೇ ಕರಗುತ್ತಿವೆ. ಗದಗ ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಅಕ್ರಮ ಗಣಿಗಾರಿಕೆ ಅಲ್ಲಿನ ಕಪ್ಪತ್ತಗುಡ್ಡ ವನ್ಯಜೀವಿ ಧಾಮಕ್ಕೂ ಸಂಚಕಾರ ತಂದಿದೆ. 

        ಉತ್ತರ ಕನ್ನಡ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಜೋಯಿಡಾ ಸುತ್ತಮುತ್ತ ನಡೀತಾ ಇರುವ ಗಣಿಗಾರಿಕೆಯಿಂದಾಗಿ ರಾಮನಗರ ಸೇರಿದಂತೆ ಹಲವು ಗ್ರಾಮಗಳ ಮನೆಗಳ ಗೋಡೆಗಳು ಬಿರುಕು ಬಿಟ್ಟಿವೆ. 
- ಎಲ್ಲೆಡೆ, ಪರವಾನಿಗೆ ಪಡೆದ ಕ್ರಷರ್‍ಗಳಿಗಿಂತಲೂ ಅಕ್ರಮ ಕ್ರಷರ್‍ಗಳೇ ಜಾಸ್ತಿ ಇವೆ. ಇವನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸುವ ಶಕ್ತಿ ಯಾರಿಗೂ ಇಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ, ಇವುಗಳ ಹಿಂದೆ ಇರುವವರು ಪ್ರಭಾವಿ ಉದ್ಯಮಿಗಳು, ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು, ಉನ್ನತ ಸ್ತರದ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು.  
- ಸ್ವತ: ರಾಜಕಾರಣಿಗಳೇ ತಮ್ಮ ಸಂಬಂಧಿಕರ, ಆಪ್ತರ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ಗಣಿಗಾರಿಕೆಗೆ ಇಳಿದಿದ್ದಾರೆ.
- ಕೊರೊನಾದಂತಹ ಸಂಕಷ್ಟದ ಕಾಲದಲ್ಲೂ ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರ ಕ್ರಷರ್ ಬಿಲ್‍ಗೆ ತಿದ್ದುಪಡಿ ತಂದಿದೆ. ಕ್ರಷರ್‍ಗಳ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಣೆಗೆ ಅಡ್ಡಿಯಾಗಿದ್ದ ಪರಿಸರ ಸುರಕ್ಷತಾ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಸಡಿಲಿಸಿದೆ. 

        ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿನ ಅಕ್ರಮ ಕಲ್ಲು ಗಣಿಗಾರಿಕೆ ವಿರುದ್ಧ ಕಟ್ಟುನಿಟ್ಟಿನ ಕ್ರಮ ಕೈಗೊಳ್ಳುವಂತೆ ಈ ಹಿಂದೆ ಲೋಕಾಯುಕ್ತರಾಗಿದ್ದ ನ್ಯಾಯಮೂರ್ತಿ ವಿಶ್ವನಾಥ ಶೆಟ್ಟಿಯವರು ಗಣಿ ಮತ್ತು ಭೂವಿಜ್ಞಾನ ಇಲಾಖೆಗೆ ಸೂಚನೆ ನೀಡಿದ್ದರು. ಪ್ರತಿ ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲೂ ಜಿಲ್ಲಾಧಿಕಾರಿಗಳ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ಕಮಿಟಿ ರಚಿಸಿ, ಅಕ್ರಮ ಗಣಿಗಾರಿಕೆ ವಿರುದ್ಧ ಕಟ್ಟು ನಿಟ್ಟಿನ ಕ್ರಮ ಕೈಗೊಳ್ಳಲು ಸೂಚಿಸಿದ್ದರು. ಈ ಸೂಚನೆ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಗಣಿ ಮತ್ತು ಭೂವಿಜ್ಞಾನ ಇಲಾಖೆಯ ನಿರ್ದೇಶಕರು, ಲೋಕಾಯುಕ್ತರಿಗೆ ಕೈಗೊಂಡ ಕ್ರಮದ ಬಗ್ಗೆ ವರದಿ ನೀಡಿದ್ದರು. 

        ಅದರ ಪ್ರಕಾರ, 2016 ರಿಂದ 2018ರ ಮೂರು ವರ್ಷಗಳ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಅಕ್ರಮ ಕಲ್ಲು ಗಣಿಗಾರಿಕೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ 28 ಸಾವಿರ ಕೇಸ್‍ಗಳನ್ನು ದಾಖಲಿಸಲಾಗಿದೆ. 100 ಕೋಟಿ ರೂ. ದಂಡ ವಿಧಿಸಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ತಿಳಿಸಿದ್ದರು. ಇದಕ್ಕೆ ತೃಪ್ತರಾಗದ ಲೋಕಾಯುಕ್ತರು, ದಂಡ ವಸೂಲಿ ಆದ್ಯತೆಯಾಗಬಾರದು. ಅಕ್ರಮ ಗಣಿಗಾರಿಕೆ ನಿಲ್ಲಿಸಲು ಕಠಿಣ ಕ್ರಮ ಕೈಗೊಳ್ಳಿ ಎಂದಿದ್ದರು. ಲೋಕಾಯುಕ್ತರ ಸೂಚನೆ ಬಂದು ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳೇ ಕಳೆದಿವೆ. ಆದರೆ, ಅಕ್ರಮ ಕಲ್ಲುಗಣಿಗಾರಿಕೆ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಪರಾಕಾಷ್ಠೆ ತಲುಪಿದೆಯೇ ವಿನ:, ನಿಯಂತ್ರಣವಾಗಿಲ್ಲ.

https://youtu.be/5pF8RzoLbqg

https://youtu.be/wnPX8TdusX0

ಮತ್ತೆ ಸೇನೆಯ ತೆಕ್ಕೆಗೆ ಜಾರಿದ ಮ್ಯಾನ್ಮಾರ್

 

ಮ್ಯಾನ್ಮಾರ್,

        ಸ್ನೇಹಿತರೆ, ಈ ದೇಶದ ಹೆಸರನ್ನು ನೀವೆಲ್ಲಾ ಕೇಳೆ ಇರ್ತೀರಿ. ಭಾರತದ ಗಡಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡಿರುವ ಆಗ್ನೇಯ ಏಷ್ಯಾದ ಪುಟ್ಟ ರಾಷ್ಟ್ರ ಮ್ಯಾನ್ಮಾರ್. ಮಣಿಪುರ, ಮಿಜೋರಾಂ, ಅರುಣಾಚಲ ಪ್ರದೇಶ ಮತ್ತು ನಾಗಾಲ್ಯಾಂಡ್ ರಾಜ್ಯಗಳ ಜತೆ 1,600 ಕಿ.ಮೀ. ಉದ್ದಕ್ಕೆ ಈ ರಾಷ್ಟ್ರ ಗಡಿಯನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಂಡಿದೆ. ಈ ಹಿಂದೆ ಈ ರಾಷ್ಟ್ರವನ್ನು ಬರ್ಮಾ ಎಂದು ಕರಿತಾ ಇದ್ರು. 1989ರಲ್ಲಿ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಜನಾಂಗೀಯ ಸಂಘರ್ಷ ನಡೆದು, ಸಾವಿರಾರು ಜನ ಅಸುನೀಗಿದರು. ಇದಾದ ಒಂದು ವರ್ಷದ ನಂತರ, ಅಲ್ಲಿನ ಸೇನಾಡಳಿತ ಬರ್ಮಾದ ಹೆಸರನ್ನು ಮ್ಯಾನ್ಮಾರ್ ಎಂದು ಬದಲಾಯಿಸಿತು. ಅಲ್ಲಿಂದೀಚೆಗೆ ಬರ್ಮಾವನ್ನು ಮ್ಯಾನ್ಮಾರ್ ಅಂತಲೆ ಕರೆಯಲಾಗ್ತಾ ಇದೆ. ಭಾರತ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ, ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶ, ಚೀನಾ, ಲಾವೋಸ್ ಮತ್ತು ಥೈಲ್ಯಾಂಡ್ ಜತೆಗೂ ಈ ರಾಷ್ಟ್ರ ತನ್ನ ಗಡಿಯನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಂಡಿದೆ.  

ಇಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ 100ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಜನಾಂಗೀಯರು:

        ರೋಹಿಂಗ್ಯಾ ಮುಸ್ಲಿಮರು ಸೇರಿದಂತೆ 100ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಜನಾಂಗೀಯರು ಇಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಸರಿಸುಮಾರು 6 ಕೋಟಿ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಮ್ಯಾನ್ಮಾರ್, ಆಗ್ನೇಯ ಏಷ್ಯಾದ ಅತಿದೊಡ್ಡ ಹಾಗೂ ಏಷ್ಯಾಖಂಡದ 10ನೆಯ ಅತಿದೊಡ್ಡ ರಾಷ್ಟ್ರ ಎನಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ. ಇಲ್ಲಿನ ಹೆಚ್ಚಿನ ಜನರ ಆಡುಭಾಷೆ ಬರ್ಮೀಸ್. ಬೌದ್ಧಧರ್ಮೀಯರೇ ಇಲ್ಲಿನ ಬಹುಸಂಖ್ಯಾತರು.

        1948ರ ಜನವರಿ 4ರಂದು, ಅಂದರೆ, ಭಾರತಕ್ಕೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಬಂದ ಸುಮಾರು 6 ತಿಂಗಳ ನಂತರ ಈ ರಾಷ್ಟ್ರ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಪಡೆಯಿತು. ಆದರೆ, ಅಲ್ಲಿಂದೀಚೆಗೆ ಈ ರಾಷ್ಟ್ರದಲ್ಲಿ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ಆಳ್ವಿಕೆ ನಡೆಸಿದ್ದು ಮಾತ್ರ ಅಲ್ಲಿನ ಸೇನೆ. ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಡಿ ಆರಿಸಿ ಬಂದ ಸರ್ಕಾರ ಅಧಿಕಾರ ನಡೆಸಿದ್ದು ಬಹಳ ಕಡಿಮೆ ಅಂತಲೆ ಹೇಳಬಹುದು. 

        ಅಲ್ಲಿನ ಸೇನೆ ಈಗ ಮತ್ತೆ ದೇಶದ ಆಡಳಿತವನ್ನು ತನ್ನ ತೆಕ್ಕೆಗೆ ಪಡೆದುಕೊಂಡಿದೆ. ಮುಂದಿನ ಒಂದು ವರ್ಷ ಕಾಲ ದೇಶಾದ್ಯಂತ ತುರ್ತು ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಘೋಷಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅಲ್ಲಿನ ಸೇನೆ, ಮ್ಯಾನ್ಮಾರ್‍ನ ರಾಜ್ಯ ಕೌನ್ಸಿಲರ್ ಆಂಗ್ ಸಾನ್ ಸೂಕಿ ಹಾಗೂ ಇತರರನ್ನು ಬಂಧನದಲ್ಲಿ ಇರಿಸಿದೆ. ಸೇನಾ ಮುಖ್ಯಸ್ಥ ಜನರಲ್ ಮಿನ್ ಅಂಗ್ ಲ್ಯಾಂಗ್ ಅಧಿಕಾರದ ಗದ್ದುಗೆ ಏರಿದ್ದಾರೆ. ಜನರ ಪ್ರತಿಭಟನೆ ತಡೆಯಲು ಪ್ರಮುಖ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಸೇನೆಯನ್ನು ನಿಯೋಜಿಸಲಾಗಿದೆ. ಸರಕಾರಿ ಸ್ವಾಮ್ಯದ ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಪ್ರಸಾರ ನಿಲ್ಲಿಸಿವೆ. 

ನವೆಂಬರ್‍ನಲ್ಲಿ ನಡೆದಿತ್ತು ಚುನಾವಣೆ:

        ಕೇವಲ ಎರಡು ತಿಂಗಳ ಹಿಂದಷ್ಟೆ, ಅಂದರೆ 2020ರ ನವೆಂಬರ್‍ನಲ್ಲಿ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಚುನಾವಣೆ ನಡೆದಿತ್ತು. ಸೂಕಿಯವರ 'ನ್ಯಾಷನಲ್ ಲೀಗ್ ಫಾರ್ ಡೆಮಾಕ್ರಸಿ' ಪಕ್ಷ (ಎನ್‍ಎಲ್‍ಡಿ), ಬಹುಮತ ಪಡೆದು, ಸತತ ಎರಡನೇ ಬಾರಿಗೆ ಅಧಿಕಾರದ ಗದ್ದುಗೆ ಹಿಡಿದಿತ್ತು. ದೇಶದ ಸಂಸತ್‍ಗೆ ನಡೆದ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ 498 ಸ್ಥಾನಗಳ ಪೈಕಿ ಸೂಕಿಯವರ ಎನ್‍ಎಲ್‍ಡಿ, 396 ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಪಡೆದಿತ್ತು. ಆದರೀಗ ಸೇನೆ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಕಿತ್ತುಕೊಂಡಿದೆ. ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಅಕ್ರಮ ನಡೆದಿದೆ, ಅಲ್ಲಿನ ಚುನಾವಣಾ ಆಯೋಗ ಪಕ್ಷಪಾತ ತೋರಿದೆ ಎನ್ನುವುದು ಸೇನೆಯ ಆರೋಪ. ಅಲ್ಲದೆ, ರೋಹಿಂಗ್ಯಾ ಮುಸ್ಲಿಂಮರ ಬಗೆಗಿನ ಸೂಕಿಯವರ ಮೃದುಧೋರಣೆ ಕೂಡ ಸೇನೆಯ ಆಕ್ರೋಶಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗಿದೆ. ಇದು ಸೇನೆ ಹಾಗೂ ಸೂಕಿಯವರ ನೇತೃತ್ವದ ಸರ್ಕಾರದ ನಡುವೆ ತಿಕ್ಕಾಟಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗಿತ್ತು, ಈಗ ಸೇನೆ ಮತ್ತೆ ಮೇಲುಗೈ ಸಾಧಿಸಿದೆ.

ಚೀನಾ ಕೈವಾಡದ ಶಂಕೆ:

        ಯೂರೋಪ್, ಅಮೆರಿಕ ಸೇರಿದಂತೆ ವಿಶ್ವದ ಬಹುತೇಕ ಎಲ್ಲಾ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳು ಈ ಸೇನಾದಂಗೆಯನ್ನು ಖಂಡಿಸಿವೆ. ಆದರೆ, ಚೀನಾ ಈ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತಾಡುತ್ತಿಲ್ಲ. ವಿಶೇಷವೆಂದರೆ, ನೆರೆಯ ರಾಷ್ಟ್ರ ಚೀನಾವೇ, ಈ ದಂಗೆಯ ಹಿಂದಿದೆ ಎನ್ನಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಇತ್ತೀಚಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಮ್ಯಾನ್ಮಾರ್‍ನ ವಿವಿಧ ವಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಅಪಾರ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಬಂಡವಾಳ ಹೂಡಿರುವ ಚೀನಾ, ಈ ದಂಗೆಗೆ ಕುಮ್ಮಕ್ಕು ನೀಡಿದೆ ಎನ್ನುವ ಆರೋಪ ಕೇಳಿ ಬಂದಿದೆ.

        2011ರಲ್ಲಷ್ಟೆ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಪೂರ್ಣ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ಅಸ್ವಿತ್ವಕ್ಕೆ ಬಂದಿತ್ತು. ಅದಕ್ಕೂ ಮೊದಲು ಸುಮಾರು 50 ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ, 1962ರಿಂದ 2011ರವರೆಗೆ ಸೇನೆಯೇ ಅಧಿಕಾರದ ಚುಕ್ಕಾಣಿ ಹಿಡಿದಿತ್ತು. ಈಗ ಇತಿಹಾಸ ಮರುಕಳಿಸಿದೆ. 'ದೇಶದ ಸಂವಿಧಾನ ರಕ್ಷಣೆಗೆ ಈ ಕ್ರಮ ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ಇನ್ನೊಂದು ವರ್ಷದೊಳಗೆ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವವನ್ನು ಮರು ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾಗುವುದು' ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಸೇನಾ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರು. ಆದರೆ, ಇತಿಹಾಸದ ಪುಟಗಳನ್ನು ತಿರುವಿ ನೋಡಿದರೆ, ಅಲ್ಪಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ಸೇನಾಡಳಿತ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುವುದು ಅನುಮಾನ. ಅದೇನೇ ಇರಲಿ, ನಮ್ಮ ನೆರೆಯ ರಾಷ್ಟ್ರ ಮ್ಯಾನ್ಮಾರ್‍ನಲ್ಲಿ ಶಾಂತಿ ಸ್ಥಾಪನೆಯಾಗಲಿ. ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ಮರುಕಳಿಸಲಿ ಎಂಬುದು ನಮ್ಮ ಹಾರೈಕೆ. 

https://youtu.be/XgeH4txGvoI

ರೈತನ ಆದಾಯ ವೃದ್ಧಿಗೆ ನಡೆದಿದೆ ಕಸರತ್ತು

    

    ಇತ್ತೀಚಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ಸುದ್ದಿ ಮಾಡಿದ ಹಾಗೂ ವಿವಾದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾದ ವಿಷಯ ಅಂದ್ರೆ, ಅದು ಕೃಷಿ ಕಾಯಿದೆ-2020. ಈ ಕಾಯಿದೆಯನ್ನು ವಾಪಸ್ ಪಡೆಯಬೇಕು ಎಂದು ಆಗ್ರಹಿಸಿ ರೈತರು ತೀವ್ರ ಪ್ರತಿಭಟನೆ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ, ಕಾಯಿದೆಯನ್ನು ವಾಪಸ್ ಪಡೆಯಲು ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರ ಒಪ್ಪುತ್ತಿಲ್ಲ. ಪ್ರತಿಭಟನಾಕಾರರು ಮತ್ತು ಸರ್ಕಾರದ ನಡುವಿನ ಮಾತುಕತೆ ಮುರಿದುಬಿದ್ದಿದೆ. ವಿಷಯ ಸುಪ್ರೀಂಕೋರ್ಟ್‍ನ ಮೆಟ್ಟಿಲು ಹತ್ತಿದೆ. ಪ್ರತಿಭಟನಾನಿರತ ರೈತರು ಕಾಯಿದೆಯನ್ನು ವಾಪಸ್ ಪಡೆಯಲು ಅಕ್ಟೋಬರ್ 2ರ ಗಡುವು ನೀಡಿದ್ದು, ಕಾಯಿದೆಯನ್ನು ವಾಪಸ್ ಪಡೆಯದಿದ್ದರೆ ಉಗ್ರ ಹೋರಾಟ ನಡೆಸುವುದಾಗಿ ಎಚ್ಚರಿಕೆ ನೀಡಿದ್ದಾರೆ. 

        ದೇಶದಲ್ಲಿನ ರೈತರ ಸಂಕಷ್ಟ ನಿವಾರಿಸಿ, ಅವರ ಆದಾಯ ವೃದ್ಧಿಗೆ ಸಹಾಯ ಕಲ್ಪಿಸುವ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರ 3 ಕೃಷಿ ಕಾಯಿದೆಗಳನ್ನು ಜಾರಿಗೆ ತರಲು ಉದ್ದೇಶಿಸಿದೆ.

- ಮೊದಲನೆಯದು ರೈತರ ಉತ್ಪಾದನೆ, ವ್ಯಾಪಾರ ಮತ್ತು ವಾಣಿಜ್ಯ (ಪ್ರಚಾರ ಮತ್ತು ಸೌಲಭ್ಯ) ಕಾಯಿದೆ -2020.

        ಇದರನ್ವಯ ರೈತರು ತಮ್ಮ ಉತ್ಪನ್ನವನ್ನು ಯಾರಿಗೆ ಬೇಕಾದರೂ ಮಾರಬಹುದು. ಇ-ಕಾಮರ್ಸ್ ಸೇರಿದಂತೆ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ಎಲೆಕ್ಟ್ರಾನಿಕ್ ವ್ಯಾಪಾರ ವೇದಿಕೆಗಳ ಮೂಲಕ ತಮ್ಮ ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು ಮಾರುವ ಅವಕಾಶ ಅವರಿಗೆ ಲಭಿಸುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ಶುಲ್ಕ, ಸೆಸ್ ಅಥವಾ ತೆರಿಗೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ.

- ಎರಡನೆಯದು ರೈತರ (ಸಬಲೀಕರಣ ಮತ್ತು ಸಂರಕ್ಷಣೆ) ಬೆಲೆ ಭರವಸೆ ಮತ್ತು ಕೃಷಿ ಸೇವೆಗಳ ಕಾಯಿದೆ -2020. 

        ಇದು ಖಾಸಗಿ ಕಂಪನಿಗಳ ಜೊತೆಗೆ ರೈತರು ಕಾಂಟ್ರಾಕ್ಟ್ ಫಾರ್ಮಿಂಗ್‍ಗೆ ಒಳಪಡಲು ಅವಕಾಶ ಕಲ್ಪಿಸುತ್ತದೆ. ವಿವಾದ ಉಂಟಾದಾಗ ಕಾನೂನಿನ ಪರಿಹಾರ ಕಲ್ಪಿಸುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಕುರಿತು ಮಾಹಿತಿ ನೀಡುತ್ತದೆ.

- ಮೂರನೆಯದು ಅಗತ್ಯ ಸರಕುಗಳ ತಿದ್ದುಪಡಿ ಕಾಯಿದೆ -2020. 

        ತುರ್ತು ಸಂದರ್ಭ ಹೊರತುಪಡಿಸಿ, ಉಳಿದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಖಾಸಗಿಯವರು ಆಹಾರ ಪದಾರ್ಥಗಳನ್ನು ಎಷ್ಟು ಬೇಕಾದರೂ, ಎಷ್ಟು ದಿನಗಳ ಕಾಲ ಬೇಕಿದ್ದರೂ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿ ಇಡಬಹುದು. ಈವರೆಗೆ ಆಹಾರ ದಾಸ್ತಾನಿಗೆ ಮಿತಿ ಇತ್ತು. ಅದನ್ನೀಗ ತೆಗೆದು ಹಾಕಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಜೊತೆಗೆ, ಅಗತ್ಯ ವಸ್ತುಗಳ ಪಟ್ಟಿಯಿಂದ ಧಾನ್ಯಗಳು, ಬೇಳೆ ಕಾಳುಗಳು, ಆಲೂಗಡ್ಡೆ, ಈರುಳ್ಳಿ, ಎಣ್ಣೆಗಳಂತಹ ಪದಾರ್ಥಗಳನ್ನು ತೆಗೆದು ಹಾಕಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಸರ್ಕಾರದ ಸಮರ್ಥನೆ:

        ರೈತರ ಆದಾಯವನ್ನು ದ್ವಿಗುಣಗೊಳಿಸುವ ಉದ್ದೇಶವನ್ನು ಈ ಕಾಯಿದೆ ಹೊಂದಿದೆ. ರೈತರು ತಮ್ಮ ಬೆಳೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿನ ಲಾಭಕ್ಕೆ ಯಾವುದೇ ಅಡ್ಡಿ ಇಲ್ಲದೆ, ಯಾರಿಗೆ ಬೇಕಾದರೂ ಮಾರಾಟ ಮಾಡಬಹುದು. ಕಾಯಿದೆ ಜಾರಿಗೂ ಮುನ್ನ ರಾಜ್ಯಗಳ ಜೊತೆ ಮಾತುಕತೆ ನಡೆಸಲಾಗಿದೆ. ಪ್ರಚಾರಕ್ಕೋಸ್ಕರ ಕಾಯಿದೆ ಕುರಿತು ಅಪಪ್ರಚಾರ ನಡೆಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ ಎಂಬುದು ಕೇಂದ್ರದ ಆರೋಪ. 

ಇನ್ನು, ಪ್ರತಿಭಟನಾನಿರತ ರೈತರ ಆರೋಪಗಳು ಹೀಗಿವೆ?:

1. 2012ರಲ್ಲಿ ಯುಪಿಎ ಸರ್ಕಾರ ಇಂತಹುದೇ ಕಾನೂನುಗಳನ್ನು ಜಾರಿಗೆ ತರಲು ಬಯಸಿದಾಗ ಲೋಕಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಬಿಜೆಪಿಯ ಸುಷ್ಮಾ ಸ್ವರಾಜ್, ರಾಜ್ಯಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಅರುಣ್ ಜೇಟ್ಲಿ ಅದನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಿದ್ದರು. ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್ ಮತ್ತು ಅಮೆರಿಕದಲ್ಲಿ ಕೃಷಿ ಉತ್ಪನ್ನಗಳಿಗೆ ಮುಕ್ತ ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ಇದೆ. ಆದರೂ, ಅಲ್ಲಿನ ರೈತರ ಸ್ಥಿತಿ ಹೀನಾಯವಾಗಿದೆ. ಅಲ್ಲಿನ ಸರ್ಕಾರಗಳು ವಾರ್ಷಿಕವಾಗಿ 400 ಬಿಲಿಯನ್ ಡಾಲರ್ ಸಬ್ಸಿಡಿ ನೀಡುತ್ತಿವೆ. ಇದು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಅಸಾಧ್ಯ ಎಂದಿದ್ದರು. ಈಗ ಬಿಜೆಪಿಯೇ ಈ ಕಾಯಿದೆಯನ್ನು ಜಾರಿಗೆ ತರುತ್ತಿದೆ.

2. ಕೃಷಿಯನ್ನು ಖಾಸಗಿ ಕಂಪನಿಗಳಿಗೆ ಮಾರಾಟ ಮಾಡುವ ಹುನ್ನಾರ ಈ ಕಾಯಿದೆಯ ಹಿಂದೆ ಅಡಗಿದೆ. ಲಾಭವೇ ಮುಖ್ಯವಾಗಿರುವ ಖಾಸಗಿ ಕಂಪನಿಗಳಿಂದ ರೈತರ ಉದ್ದಾರವಾಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ನಂಬುವುದು ಹೇಗೆ?. ಇದರ ಬದಲು ಎಪಿಎಂಸಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿನ ಲೋಪದೋಷ ಸರಿಪಡಿಸಬೇಕು. ಈಗಲೂ ಕೂಡ ರೈತರಿಗೆ ಕೆಲವು ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ಕಾನೂನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ದೇಶದ ಯಾವುದೇ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಮಾರಲು ಅವಕಾಶವಿದೆ. ಆದರೆ, ಸ್ಥಳೀಯವಾಗಿ ಮಾರಾಟ ಮಾಡಿ, ನಿಶ್ಚಿತವಾದ ಹಣ ಪಡೆಯುವ ಅವಕಾಶವನ್ನು ಎಪಿಎಂಸಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಕಲ್ಪಿಸಿದೆ.

3. ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಶೇ. 80ರಷ್ಟು ರೈತರು ಸಣ್ಣ ಹಾಗೂ ಅತಿ ಸಣ್ಣ ರೈತರು. ಇವರಿಗೆ ತಮ್ಮ ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು ದೂರದ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಮಾರಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಎಪಿಎಂಸಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಕುಸಿದು, ಮನೆ ಬಾಗಿಲಲ್ಲೇ ಮಾರಾಟ ಮಾಡುವ ಅನಿವಾರ್ಯತೆ ಉಂಟಾದಾಗ ಬೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಮೋಸವಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇದೆ. ಮುಕ್ತ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ಪರ್ಧಿಸುವ ಸಾಮಥ್ರ್ಯ ಇವರಿಗೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. 

4. ಎಪಿಎಂಸಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ರದ್ದು ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಸರ್ಕಾರ ಹೇಳುತ್ತಿದೆ. ಆದರೆ, ಎಪಿಎಂಸಿ ಆವರಣದಲ್ಲಿನ ಮಾರಾಟಕ್ಕೆ ತೆರಿಗೆ ವಿಧಿಸಿದರೆ, ಹೊರಗಡೆಯ ಮಾರಾಟಕ್ಕೆ ತೆರಿಗೆ ರಹಿತ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಜಾರಿಗೆ ತಂದಿದೆ.

5. ಬೆಂಬಲ ಬೆಲೆ ಇರುತ್ತೆ ಎನ್ನುತ್ತದೆ ಸರ್ಕಾರ. ಆದರೆ, ವರ್ಷಗಳು ಉರುಳಿದಂತೆ ಇದನ್ನು ರದ್ದುಮಾಡಿದರೆ ರೈತರು ಏನು ಮಾಡುವುದು. ಅಲ್ಲದೆ, ಅಗತ್ಯ ವಸ್ತುಗಳ ಪಟ್ಟಿಯಿಂದ ಹೊರಗಿರುವ ಆಹಾರ ಪದಾರ್ಥಗಳಿಗೆ ಬೆಂಬಲ ಬೆಲೆ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ. ಅಲ್ಲದೆ, ನೈಸರ್ಗಿಕ ವಿಕೋಪಗಳಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ನಷ್ಟಕ್ಕೆ ಸರ್ಕಾರದಿಂದ ಪರಿಹಾರ ಸಿಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಕಡಿಮೆ.

6. ಮಧ್ಯವರ್ತಿಗಳಿಂದ ರೈತರ ಶೋಷಣೆಯನ್ನು ತಪ್ಪಿಸುವುದು ಈ ಕಾಯಿದೆಯ ಉದ್ದೇಶ ಎನ್ನುತ್ತದೆ ಸರ್ಕಾರ. ಆದರೆ, ಹೊಸ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಕೂಡ ದೊಡ್ಡ ಕುಳಗಳ ಪ್ರತಿನಿಧಿಯಾಗಿ ಹಲವು ಹಂತದ ಮಧ್ಯವರ್ತಿಗಳು ಹುಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.

7. ದೊಡ್ಡ ಕುಳಗಳು ರೈತರಿಂದ ಖರೀದಿಸಿದ ಬೇಳೆ ಕಾಳುಗಳನ್ನು ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ದಾಸ್ತಾನು ಮಾಡಿ, ತಮಗೆ ಸರಿಕಂಡ ಬೆಲೆ ಸಿಗುವಂತಾದಾಗ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಆಗ, ಸಣ್ಣ ಪುಟ್ಟ ವ್ಯಾಪಾರಿಗಳು, ಸಗಟು ವ್ಯಾಪಾರಿಗಳು ಸ್ಪರ್ಧೆ ಎದುರಿಸಲಾಗದೆ ಬಾಗಿಲು ಮುಚ್ಚುವುದು ಅನಿವಾರ್ಯ. ಆಗ ಹೆಚ್ಚಿನ ಬೆಲೆ ತೆರುವುದು ಗ್ರಾಹಕರಿಗೆ ಅನಿವಾರ್ಯ.

8. ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಆಹಾರ ವಸ್ತುಗಳ ಕಳ್ಳ ದಾಸ್ತಾನು, ಅಕ್ರಮ ಶೇಖರಣೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ, ಇದನ್ನು ಕಾನೂನುಬದ್ಧಗೊಳಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

9. ಒಪ್ಪಂದ ಕೃಷಿಯನ್ನು ಎರಡು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಸಲು ಅವಕಾಶವಿದೆ. ತಮ್ಮ ಜಮೀನಿನಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯುವ ಫಸಲಿಗೆ ಮೊದಲೇ ದರ ನಿಗಡಿಪಡಿಸಿ ಕಂಪನಿ ಹೇಳಿದ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಉತ್ಪನ್ನ ನೀಡುವುದು ಒಂದು ವಿಧ. ಇಂತಹ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಮೊದಲಿನ ಒಂದೆರಡು ವರ್ಷ ಉತ್ತಮ ನಡೆ ಪ್ರದರ್ಶಿಸುವ ಕಂಪನಿಗಳು, ನಂತರ ಕ್ಯಾತೆ ತೆಗೆಯುತ್ತವೆ. 

10. ಒಪ್ಪಂದ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ತಕರಾರು ಉಂಟಾದರೆ, ಕಂದಾಯ ಇಲಾಖೆಯ ಅಧಿಕಾರಿಗಳಿಗೆ ದೂರು ಸಲ್ಲಿಸುವ ಅವಕಾಶವೇನೋ ಇದೆ. ಆದರೆ, ಫಸಲಿನ ಗುಣಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯ ಉಂಟಾದರೆ ತಕ್ಷಣ ಪರಿಹಾರ ಸಾಧ್ಯವೇ?. ಪರಿಹಾರ ಸಿಗುವವರೆಗೆ, ಹಣ್ಣು, ತರಕಾರಿಗಳನ್ನು ಸಂರಕ್ಷಿಸಿ ಇಡಲು ಸಾಧ್ಯವೇ? ಎಂಬುದು ರೈತರ ಪ್ರಶ್ನೆ. 

11. ರೈತರ ಜಮೀನನ್ನು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಅವಧಿಗೆ ಗುತ್ತಿಗೆ ಪಡೆದು, ಕಂಪನಿಗಳೇ ಬೇಸಾಯ ಮಾಡುವುದು ಒಪ್ಪಂದ ಕೃಷಿಯ ಇನ್ನೊಂದು ವಿಧ. ಆಗ, ಸೀಮಿತ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಫಸಲು ತೆಗೆದು, ಲಾಭ ಗಳಿಸಲು ಕಂಪನಿಗಳು ಅತಿಯಾದ ರಾಸಾಯನಿಕ ಗೊಬ್ಬರ, ಅಧಿಕ ನೀರನ್ನು ಬಳಸಬಹುದು. ಗುತ್ತಿಗೆ ಅವಧಿ ಮುಗಿದು ತನ್ನ ಭೂಮಿಯನ್ನು ವಾಪಸ್ ಪಡೆಯುವಾಗ ರೈತರಿಗೆ ದಕ್ಕುವುದು ಬಂಜರು ಭೂಮಿ ಮಾತ್ರ. ಇವುಗಳಿಗೆ ಕಾನೂನಿನಲ್ಲಿ ಪರಿಹಾರ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ.

12. ಇನ್ನು, ಗುತ್ತಿಗೆ ಕೃಷಿ ಮಾಡುವವರು ಫಲವತ್ತಾದ ದೊಡ್ಡ ಹಿಡುವಳಿಗಳನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆಯೇ ಹೊರತು ಸಣ್ಣ, ಸಾಮಾನ್ಯ ಹಿಡುವಳಿಗಳನ್ನಲ್ಲ. 

13. ಅಲ್ಲದೆ, ಸಣ್ಣ ಮತ್ತು ಅತಿ ಸಣ್ಣ ಹಿಡುವಳಿ, ನೀರಾವರಿಯ ಸೌಲಭ್ಯ ಇಲ್ಲದಿರುವುದು, ಹವಾಮಾನ ವೈಪರೀತ್ಯ, ಬೀಜ, ಗೊಬ್ಬರಗಳ ಮೇಲೆ ಕಂಪನಿಗಳ ನಿಯಂತ್ರಣ ಸೇರಿದಂತೆ ಇಂದು ಕೃಷಿ ಕ್ಷೇತ್ರ ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿರುವ ಯಾವ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಈ ಕಾಯಿದೆ ಗಮನ ಹರಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ರೈತರು.

  

     ರೈತರ ಆರೋಪಗಳು ಏನೇ ಇರಲಿ, ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಮತದಾರನ ಕೂಗಿಗೆ ಆಳುವ ಸರ್ಕಾರ ಬೆಲೆ ಕೊಡಬೇಕು. ಹೀಗಾಗಿ, ದೇಶಕ್ಕೆ ಇಷ್ಟು ವರ್ಷ ಅನ್ನ ನೀಡಿದ ರೈತನ ಅಳಲನ್ನು ಸರ್ಕಾರ ಕೇಳಬೇಕು. ಅವರ ಮನವೊಲಿಸಿ, ಕಾಯಿದೆ ಜಾರಿಗೆ ಮುಂದಾಗಬೇಕು ಎಂಬುದು ನಮ್ಮ ಆಗ್ರಹ.

watch; 

https://youtu.be/AamBdvvAPHQ

ಶಿರಸಿ ಜಿಲ್ಲೆಗೆ ಮಾರ್ದನಿಸಿದ ಕೂಗು

      

        ಕರ್ನಾಟಕದ 31ನೇ ಜಿಲ್ಲೆಯಾಗಿ ವಿಜಯನಗರ ಜಿಲ್ಲೆ ಘೋಷಣೆಯಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ, ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಮತ್ತಷ್ಟು ಜಿಲ್ಲೆಗಳ ರಚನೆಗೆ ಆಗ್ರಹ ಕೇಳಿ ಬರುತ್ತಿದೆ. ಈ ಪೈಕಿ, ಉತ್ತರ ಕನ್ನಡ ಜಿಲ್ಲೆಯನ್ನು ವಿಭಜಿಸಿ, ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಶಿರಸಿ ಜಿಲ್ಲೆಯನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಬೇಕು ಎಂಬ ಕೂಗು ಪ್ರಧಾನವಾದುದು. ಹಾಗೆ ನೋಡಿದರೆ, ಶಿರಸಿ, ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಜಿಲ್ಲೆಯಾಗಬೇಕು ಎಂಬ ಕೂಗು ತುಂಬಾ ಹಳೆಯದು. ಈ ಆಗ್ರಹದ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿಯೇ 2008ರಲ್ಲಿ ಶಿರಸಿಯನ್ನು ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಜಿಲ್ಲೆಯನ್ನಾಗಿ ಘೋಷಿಸಲಾಯಿತು. ಅಂದಿನ ಜಿಲ್ಲಾ ಉಸ್ತುವಾರಿ ಸಚಿವರಾಗಿದ್ದ ವಿಶ್ವೇಶ್ವರ ಹೆಗಡೆ ಕಾಗೇರಿಯವರ ಪರಿಶ್ರಮ ಇದರ ಹಿಂದಿದೆ.

        ಕರಾವಳಿ, ಮಲೆನಾಡು ಹಾಗೂ ಅರೆ ಬಯಲುಸೀಮೆಯನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುವ, ಮೂರು ವಿಭಿನ್ನ ಸಂಸ್ಕøತಿಗಳು ಮೇಳೈಸಿರುವ ಜಿಲ್ಲೆ ಉತ್ತರ ಕನ್ನಡ. ರಾಜ್ಯದ ಅತಿದೊಡ್ಡ ಜಿಲ್ಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಇದೂ ಒಂದು. 10,277 ಕಿ.ಮೀ.ಗಳಷ್ಟು ವಿಶಾಲವಾದ ಭೌಗೋಳಿಕ ಪ್ರದೇಶವನ್ನು ಜಿಲ್ಲೆ ಹೊಂದಿದೆ. ಜಿಲ್ಲೆಯ ಜನಸಂಖ್ಯೆ ಸರಿಸುಮಾರು ಹದಿನಾಲ್ಕೂವರೆ ಲಕ್ಷ. ಶೇ. 80ರಷ್ಟು ಅರಣ್ಯ ಪ್ರದೇಶವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಈ ಜಿಲ್ಲೆ, ಅರಣ್ಯ ಜಿಲ್ಲೆ ಎಂದೇ ಖ್ಯಾತಿ ಪಡೆದಿದೆ. 

ಕದಂಬ ಜಿಲ್ಲೆಯಾಗಲಿ:

        ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಸ್ತುತ 6 ವಿಧಾನಸಭಾ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಿವೆ. ಮೂರು ಕ್ಷೇತ್ರಗಳು ಕರಾವಳಿಯಲ್ಲಿದ್ದರೆ, ಇನ್ನು ಮೂರು ಕ್ಷೇತ್ರಗಳು ಘಟ್ಟದ ಮೇಲಿನ ಭಾಗದಲ್ಲಿವೆ. ಲೋಕಸಭಾ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೆ ನೆರೆಯ ಬೆಳಗಾವಿ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಕಿತ್ತೂರು ಹಾಗೂ ಖಾನಾಪುರ ವಿಧಾನಸಭಾ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ನಾಲ್ಕು ಕಂದಾಯ ಉಪ ವಿಭಾಗಗಳು ಇವೆ. ಅವುಗಳೆಂದರೆ, ಭಟ್ಕಳ, ಶಿರಸಿ, ಕಾರವಾರ ಹಾಗೂ ಕುಮಟಾ. ಭಟ್ಕಳ ಉಪ ವಿಭಾಗಕ್ಕೆ ಭಟ್ಕಳ ಹಾಗೂ ಹೊನ್ನಾವರ ಸೇರಿದರೆ, ಕುಮಟಾ ಉಪ ವಿಭಾಗಕ್ಕೆ ಕುಮಟಾ ಹಾಗೂ ಅಂಕೋಲಾ, ಕಾರವಾರ ಉಪ ವಿಭಾಗಕ್ಕೆ ಕಾರವಾರ, ಜೊಯಿಡಾ ಹಾಗೂ ಹಳಿಯಾಳ ಮತ್ತು ಶಿರಸಿ ಉಪ ವಿಭಾಗಕ್ಕೆ ಶಿರಸಿ, ಯಲ್ಲಾಪುರ, ಸಿದ್ದಾಪುರ ಹಾಗೂ ಮುಂಡಗೋಡ ತಾಲೂಕುಗಳು ಸೇರಿವೆ. 3 ನಗರಸಭೆ, 4 ಪುರಸಭೆ, 5 ಪಟ್ಟಣ ಪಂಚಾಯಿತಿ, 208 ಗ್ರಾಮ ಪಂಚಾಯಿತಿಗಳು ಹಾಗೂ 1289 ಗ್ರಾಮಗಳು ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿವೆ. 

        ಕರಾವಳಿಯಲ್ಲಿ ಕಾರವಾರ, ಅಂಕೋಲಾ, ಕುಮಟಾ, ಹೊನ್ನಾವರ ಹಾಗೂ ಭಟ್ಕಳ ತಾಲೂಕುಗಳಿದ್ದರೆ, ಘಟ್ಟದ ಮೇಲೆ, ಶಿರಸಿ, ಸಿದ್ದಾಪುರ, ಯಲ್ಲಾಪುರ, ಹಳಿಯಾಳ, ಮುಂಡಗೋಡು ಹಾಗೂ ಜೊಯಿಡಾ ತಾಲೂಕುಗಳಿವೆ. ಇದರ ಜೊತೆಗೆ, ಹೊಸದಾಗಿ ರಚನೆಯಾಗಿರುವ ದಾಂಡೇಲಿ ತಾಲೂಕು ಸಹ ಇದೆ. 

        ಕನ್ನಡದ ಪ್ರಥಮ ರಾಜಧಾನಿ ಬನವಾಸಿ ಇರುವುದು ಇಲ್ಲಿಯೇ. ಪ್ರಸ್ತುತ ಇದು ಶಿರಸಿ ತಾಲೂಕಿನ ಒಂದು ಹೋಬಳಿ. ಶಿರಸಿಯಿಂದ ಸರಿ ಸುಮಾರು 24 ಕಿ.ಮೀ. ದೂರ ಇರುವ, 74 ಹಳ್ಳಿಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಬನವಾಸಿ ಹೋಬಳಿಯನ್ನು ತಾಲೂಕು ಮಾಡಬೇಕು. 12 ತಾಲೂಕುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಉತ್ತರ ಕನ್ನಡ ಜಿಲ್ಲೆಯನ್ನು ವಿಭಜಿಸಬೇಕು. ಘಟ್ಟದ ಮೇಲಿನ ಈ ಎಂಟೂ ತಾಲೂಕುಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸಿ, ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಶಿರಸಿ ಜಿಲ್ಲೆ ಮಾಡಬೇಕು. ಇದಕ್ಕೆ ಕದಂಬ ಜಿಲ್ಲೆ ಎಂದು ಹೆಸರಿಡಬೇಕು ಎಂಬುದು ಹೋರಾಟಗಾರರ ಆಗ್ರಹ. 

ಯಾಕಾಗಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಕೂಗು:

        ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಜಿಲ್ಲೆ ಏಕೆ ಬೇಕು ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಶಿರಸಿ ಜಿಲ್ಲಾ ಹೋರಾಟ ಸಮಿತಿಯ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರು ನೀಡುವ ಕಾರಣಗಳಿವು.

        1. ಪ್ರಸ್ತುತ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಜಿಲ್ಲಾ ಕೇಂದ್ರವಾಗಿರುವ ಕಾರವಾರ ಇರುವುದು ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ. ಇದರಿಂದ ಜನರಿಗೆ ದೈನಂದಿನ ಕೆಲಸಕ್ಕಾಗಿ ಜಿಲ್ಲಾಕೇಂದ್ರಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಬರುವುದು ಕಷ್ಟ. ಸಿದ್ದಾಪುರ ತಾಲೂಕಿನ ಮನ್ಮನೆಯಿಂದ ಕಾರವಾರಕ್ಕೆ ಹೋಗಬೇಕೆಂದರೆ 200 ಕಿ.ಮೀ. ಕ್ರಮಿಸಬೇಕು. ಮುಂಡಗೋಡ ತಾಲೂಕಿನ ಒಳಹಳ್ಳಿಗಳಿಗೆ ಕಾರವಾರ ಸುಮಾರು 170 ಕಿ.ಮೀ. ದೂರ. ಇವರಿಗೆ ಜಿಲ್ಲಾ ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ಕೆಲಸವಿದ್ದರೆ, ಕನಿಷ್ಠ ಒಂದು ದಿನ ಮೀಸಲಿಡಬೇಕು. ಜೊತೆಗೆ, ಪ್ರಯಾಣ, ಊಟದ ವೆಚ್ಚ ದುಬಾರಿ.

        2. ಜಿಲ್ಲಾಧಿಕಾರಿ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕರಣಗಳಿದ್ದರೆ ಕಾರವಾರಕ್ಕೇ ಹೋಗಬೇಕು. ಕಂದಾಯ ಪ್ರಕರಣಗಳು ಒಂದೇ ವಿಚಾರಣೆಯಲ್ಲಿ ಇತ್ಯರ್ಥವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಪ್ರಕರಣದ ಆದೇಶ ಹೊರಬೀಳುವ ತನಕ ಓಡಾಟ ತಪ್ಪಿದ್ದಲ್ಲ. ಹಳ್ಳಿಯಿಂದ ಬರುವ ರೈತರಿಗೆ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಕೇಂದ್ರ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಲಭ್ಯವಿರುವ ದಿನಗಳ ಮಾಹಿತಿ ಕೂಡ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಕೆಲಸಕ್ಕಾಗಿ ಅಲೆದಾಡುವ ಸ್ಥಿತಿ ಇದೆ. 

        3. ಕೃಷಿ ಬಂದೂಕು ಲೈಸೆನ್ಸ್ ನವೀಕರಣಕ್ಕೆ, ಬಂದೂಕು ಹೊಂದಿರುವ ಪ್ರತಿ ರೈತ ಕಾರವಾರಕ್ಕೆ ಹೋಗಬೇಕು. ರೈತರು ಹೋದಾಗ ಜಿಲ್ಲಾಧಿಕಾರಿ ಹಾಗೂ ಸಂಬಂಧಪಟ್ಟ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ, ಮತ್ತೊಂದು ದಿನವನ್ನು ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಮೀಸಲಿಡಬೇಕು. 

        4. ಜಿಲ್ಲಾಮಟ್ಟದ ಬಹುತೇಕ ಎಲ್ಲಾ ಕಚೇರಿಗಳು ಕಾರವಾರದಲ್ಲಿವೆ. ಈ ಕಚೇರಿಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಕೆಲಸ ಇದ್ದರೂ, ಕಾರವಾರಕ್ಕೇ ಹೋಗಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಜಿಲ್ಲಾಮಟ್ಟದ ಸಭೆಗಳು ಹಾಗೂ ಇನ್ನಿತರ ಕೆಲಸಗಳಿಗಾಗಿ ಉಪ ವಿಭಾಗ ಮಟ್ಟದ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು, ತಾಲೂಕು ಮಟ್ಟದ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ವಾರದಲ್ಲಿ 2-3 ಬಾರಿ ಕಾರವಾರಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಪ್ರಯಾಣಕ್ಕೆಂದೇ ಈ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಕನಿಷ್ಠ 6 ತಾಸು ಮೀಸಲಿಡಬೇಕು.

        5. ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ಜಿಲ್ಲಾ ಕೇಂದ್ರ ಕಾರವಾರ ಆಗಿದ್ದರೂ, ವಾಣಿಜ್ಯ ಚಟುವಟಿಕೆ ಕೇಂದ್ರ ಶಿರಸಿ. ಘಟ್ಟದ ಮೇಲಿನ ಎಲ್ಲಾ ತಾಲೂಕುಗಳಿಗೆ ಇದು ಕೇಂದ್ರ ಸ್ಥಾನ. ಕಾರವಾರಕ್ಕೆ ಬಸ್ ಸಂಚಾರಿ ಸೌಲಭ್ಯ ಅತಿ ಕಡಿಮೆ. ಆದರೆ, ಶಿರಸಿಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆಯಿಂದಲೂ ಸಾಕಷ್ಟು ಬಸ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇದೆ. ಅಲ್ಲದೆ, ಈಗಾಗಲೇ ಶಿರಸಿ, ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಜಿಲ್ಲೆಯಾಗಿದೆ. 

        6. ಇನ್ನು, ಕಾಂಗ್ರೆಸ್, ಬಿಜೆಪಿ ಪಕ್ಷಗಳು ರಾಜಕೀಯ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳ ಕೇಂದ್ರ ಆಗಿರುವ ಶಿರಸಿಯಲ್ಲಿ ಜಿಲ್ಲಾ ಘಟಕದ ಕಚೇರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ.

        7. ಜೊತೆಗೆ, ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಜಿಲ್ಲೆಯಾದರೆ, ಸರಕಾರದಿಂದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಅನುದಾನ ಸಿಗುತ್ತೆ. ಹೀಗಾಗಿ, ಜಿಲ್ಲೆಯ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಸಾಧ್ಯ ಎಂಬುದು ಹೋರಾಟಗಾರರ ವಾದ.

ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಜಿಲ್ಲೆಗೆ ಇರುವ ತೊಡಕೇನು?:

        1. ವಿಸ್ತೀರ್ಣದಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಜಿಲ್ಲೆಯಾದರೂ, ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಗುಡ್ಡಗಾಡು ಪ್ರದೇಶವೇ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ. ಜನವಸತಿ ಪ್ರದೇಶ ಕಡಿಮೆಯಿದೆ. ಅದರಲ್ಲೂ ಘಟ್ಟದ ಮೇಲಿನ ತಾಲೂಕುಗಳಲ್ಲಿ ಜನಸಂಖ್ಯೆ ತುಂಬಾ ಕಡಿಮೆ. ಒಂದೊಮ್ಮೆ ಶಿರಸಿಯನ್ನು ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಜಿಲ್ಲೆ ಮಾಡಿದರೆ ನಿರ್ಧಿಷ್ಟ ಪ್ರಮಾಣದ ಜನಸಂಖ್ಯೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವ ವಾದವಿದೆ. 

        ಆದರೆ, ಜನಸಂಖ್ಯೆಯೊಂದೇ ಮಾನದಂಡವಾಗಬಾರದು. ಆಡಳಿತ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇರುವುದೇ ಜನರ ಅನುಕೂಲಕ್ಕಾಗಿ. ಹಾಗೆ ನೋಡಿದರೆ, ಅರುಣಾಚಲ ಪ್ರದೇಶದ ದಿಬಾಂಗ್ ವ್ಯಾಲಿಯಲ್ಲಿ ಇರುವ ಜನಸಂಖ್ಯೆ ಕೇವಲ 8004. ಸಿಕ್ಕಿಂ, ಪುದುಚೇರಿ, ನಾಗಾಲ್ಯಾಂಡ್ ಸೇರಿದಂತೆ ಇತರ ಹಲವು ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲೂ ಇಂತಹುದೇ ಸ್ಥಿತಿಯಿದೆ. ಅಷ್ಟೇ ಏಕೆ, ನಮ್ಮದೇ ರಾಜ್ಯ, ಕೊಡಗಿನಲ್ಲಿಯೂ ಜನಸಂಖ್ಯೆ ಕಡಿಮೆ ಇದೆ ಎನ್ನುವುದು ಹೋರಾಟಗಾರರ ವಾದ.

        2. ಈ ಮಧ್ಯೆ, ಶಿರಸಿ ಜಿಲ್ಲೆಯಾದರೆ, ಜೊಯಿಡಾವನ್ನು ಶಿರಸಿಗೆ ಸೇರಿಸುವುದು ಬೇಡ. ಜೊಯಿಡಾದಿಂದ ಶಿರಸಿ 123 ಕಿ.ಮೀ. ದೂರದಲ್ಲಿದೆ. ಆದರೆ, ಜೊಯಿಡಾದಿಂದ ಕಾರವಾರಕ್ಕೆ ಕೇವಲ 70 ಕಿ.ಮೀ. ದೂರ. ಜೊಯಿಡಾ, ದಾಂಡೇಲಿ, ಹಳಿಯಾಳ ತಾಲೂಕಿನ ಜನತೆ ಕಾರವಾರದ ಜೊತೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಒಡನಾಟ ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ ಎನ್ನುವ ವಾದ ಆ ಭಾಗದವರದ್ದು.

        3. ಇವೆಲ್ಲದರ ಮಧ್ಯೆ, ಇಲ್ಲಿನ ಜನಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳು ಈ ಬಗ್ಗೆ ಅಷ್ಟೊಂದು ಆಸಕ್ತಿ ತೋರುತ್ತಿಲ್ಲ. ಶಿರಸಿ, ಸಿದ್ದಾಪುರ ಭಾಗದ ಕೆಲ ಸಂಘಟನೆಯ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರು, ಸಾರ್ವಜನಿಕರು ಈ ಬಗ್ಗೆ ಜೋರಾಗಿ ಧ್ವನಿ ಎತ್ತುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಜಿಲ್ಲೆಗೆ ಆಗ್ರಹಿಸಿ ಪತ್ರ ಚಳವಳಿ, ಪ್ರತಿಭಟನೆ, ಮೆರವಣಿಗೆ ನಡೆಸಿ ಸರಕಾರಕ್ಕೆ ಮನವಿ ಸಲ್ಲಿಸುವುದು ಸೇರಿದಂತೆ ಶಾಂತಿಯುತವಾಗಿ ತಮ್ಮ ಬೇಡಿಕೆಯನ್ನು ಮುಂದಿಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ, ಜಿಲ್ಲೆಯ ಯಾವುದೇ ಹಿರಿಯ ರಾಜಕಾರಣಿ ಈ ಬಗ್ಗೆ ಈವರೆಗೂ ಧ್ವನಿ ಎತ್ತಿಲ್ಲ. ಸರ್ಕಾರದ ಜತೆ ಮಾತುಕತೆ ನಡೆಸುವ, ಅಷ್ಟೇಕೆ, ಮನವಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಕೆಲಸಕ್ಕೂ ಮುಂದಾಗಿಲ್ಲ. ತಮ್ಮದೇ ಪಕ್ಷದ ಸರ್ಕಾರ ಇದ್ದರೂ, ಸ್ಥಳೀಯ ಶಾಸಕರು ಹಾಗೂ ಸಂಸದರು ಈ ಬಗ್ಗೆ ಧ್ವನಿ ಎತ್ತದೆ ಸುಮ್ಮನಿರುವುದು ಅಚ್ಚರಿಯ ಸಂಗತಿ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಹೋರಾಟಗಾರರು.

ಬೇಡಿಕೆ ಈಡೇರಲಿ:

        ಅದೇನೇ ಇರಲಿ, ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಜನರ ಕೂಗಿಗೆ ಬೆಲೆ ಬರಬೇಕು. ಸರಕಾರದ ಅನುದಾನ ಜನರಿಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ತಲುಪಬೇಕು. ಜನರ ಅನುಕೂಲಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಆಡಳಿತ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇರಬೇಕು. ಹೀಗಾಗಿ, ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಜಿಲ್ಲೆ ಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಸ್ಥಳೀಯರ ಬೇಡಿಕೆ ಈಡೇರಲಿ ಎಂದು ಹಾರೈಸೋಣ.

https://www.youtube.com/watch?v=_CJjZonP4AE

ಶ್ರೀಮಂತನ ತೋಳ್ತೆಕ್ಕೆಗೆ ಜಾರಿದ ಕೃಷಿ

          

             

ಬದಲಾವಣೆ ಜಗದ ನಿಯಮ ಎನ್ನುವ ಮಾತು ಕೃಷಿ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೂ ಈಗ ಅನ್ವಯವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಅನ್ನದಾತನ ತವರು ಎನಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ ಕೃಷಿಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೀಗ ಬಂಡವಾಳಶಾಹಿಗಳ ಆಗಮನವಾಗುತ್ತಿದೆ. ನಮ್ಮ ಈಗಿನ ಅರ್ಥವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಕೈಗಾರಿಕೆ, ಸೇವೆ, ವಾಣಿಜ್ಯ, ವ್ಯಾಪಾರ ... ಹೀಗೆ ಬಹುತೇಕ ಎಲ್ಲಾ ವಲಯಗಳು ಸೋತು, ನಿಸ್ತೇಜವಾಗಿ ಮೇಲೇಳಲು ಸರ್ಕಾರದ ಸಹಾಯ, ಪ್ರೋತ್ಸಾಹ ಬೇಡುತ್ತಿರುವಾಗ ದೇಶದ ರೈತಾಪಿ ವರ್ಗ ಸಮೃದ್ಧ ಆಹಾರ, ಹಾಲು, ಹಣ್ಣು, ತರಕಾರಿಗಳನ್ನು ದೇಶಕ್ಕೆ ಒದಗಿಸುತ್ತಿದೆ. ಬಂಡವಾಳಶಾಹಿಗಳಂತೆ ಪೈಸೆ, ಪೈಸೆಗೆ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ಹಾಕದೆ, ಲಾಭವನ್ನಷ್ಟೇ ನೋಡದೆ, ಸೇವಾ ಮನೋಭಾವದಿಂದ ಜನರಿಗೆ ಕಡಿಮೆ ದರದಲ್ಲಿ ಆಹಾರ ಪದಾರ್ಥಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸುತ್ತಿದೆ. ತಳಮುಟ್ಟಿದ ಆರ್ಥಿಕ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಿಂದಾಗಿ ಖಾಸಗಿ ವಲಯದ ನೌಕರ ವರ್ಗ ಕೆಲಸ ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಪರಿತಪಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ ತನ್ನ ನಂಬಿದ ರೈತರ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಈ ಕೃಷಿ ವಲಯ ಆಸರೆ ನೀಡಿ ಅವರನ್ನು ಸಂತೈಸುತ್ತಿದೆ. ನೆಮ್ಮದಿಯ ಬದುಕಿಗೆ ನೆಲೆ ಕಲ್ಪಿಸಿದೆ. 

ಇಷ್ಟು ದಿವಸ ಕೃಷಿ ಭೂಮಿ ರೈತರ ಪಾಲಿಗೆ ಅನ್ನ ನೀಡುವ, ಅವರ ಹಸಿವು ನೀಗಿಸುವ ತಾಯಿಯಾಗಿದ್ದಳು. ಆದರೀಗ ಈ ಭೂತಾಯಿ ಶ್ರೀಮಂತರ ತೋಳ್ತೆಕ್ಕೆಗೆ ಜಾರಿ, ಹಣ ಮಾಡುವ ತರುಣಿಯಾಗುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ. 

ಜಾರಿಗೆ ಸುಗ್ರೀವಾಜ್ಞೆ ದಾರಿ:

ರೈತಾಪಿ ವರ್ಗದ ತೀವ್ರ ವಿರೋಧದ ನಡುವೆಯೂ ಕರ್ನಾಟಕ ಸರ್ಕಾರ ಸುಗ್ರೀವಾಜ್ಞೆ ಮೂಲಕ ಭೂಸುಧಾರಣಾ ಕಾಯಿದೆಗೆ ತಿದ್ದುಪಡಿ ತಂದಿದೆ. ಈ ಕಾಯಿದೆಯ ಪ್ರಮುಖ ಕಲಂಗಳನ್ನು ಪೂರ್ವಾನ್ವಯವಾಗುವಂತೆ ರದ್ದುಪಡಿಸಿದೆ. ಮತ್ತೆ ಕೆಲವಕ್ಕೆ ತಿದ್ದುಪಡಿ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ.

1. 1961ರ ಕರ್ನಾಟಕ ಭೂ ಸುಧಾರಣಾ ಕಾಯಿದೆಯ 79 ಎ ಹಾಗೂ ಬಿ ಕಲಂಗಳ ಪ್ರಕಾರ ಈವರೆಗೆ ಕೃಷಿಕರು, ಕೃಷಿ ಮೂಲದ ಕುಟುಂಬದವರು ಮಾತ್ರ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಕೃಷಿಭೂಮಿ ಖರೀದಿಸಲು ಅವಕಾಶವಿತ್ತು. ಕೃಷಿಯೇತರ ಮೂಲಗಳಿಂದ ಹೆಚ್ಚು ಆದಾಯವುಳ್ಳ ಕೈಗಾರಿಕೋದ್ಯಮಿಗಳು, ಮತ್ತಿತರರು ಕೃಷಿಭೂಮಿಯನ್ನು ಕಬಳಿಸದಂತೆ ಈ ಕಾಯಿದೆ ರಕ್ಷಣೆ ಒದಗಿಸುತ್ತಿತ್ತು. 

2. ಜೊತೆಗೆ, 79ನೇ ಸಿ ಕಲಂ, ತಾವು ನೈಜ ರೈತರೆಂದು ಸರಿಯಾದ ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರ ನೀಡದೆ ಜಮೀನನ್ನು ಕೊಂಡವರಿಗೆ ದಂಡ ವಿಧಿಸುವ ಅವಕಾಶವನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತಿತ್ತು. 

3. 80ನೇ ಕಲಂ, ರೈತರಲ್ಲದವರಿಗೆ ಕೃಷಿಭೂಮಿ ಮಾರುವುದನ್ನು ನಿಷೇಧಿಸಿತ್ತು. 

4. 63ನೇ ಕಲಂ, ಐವರಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಜನರಿರುವ ಕುಟುಂಬ 20 ಯೂನಿಟ್‍ಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಕೃಷಿಭೂಮಿ ಹೊಂದಿರಬಾರದು ಎಂಬ ನಿಷೇಧ ವಿಧಿಸಿತ್ತು. ಅಂದರೆ, ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಕೃಷಿ ಭೂಮಿಯ ವರ್ಗೀಕರಣವನ್ನು ಆಧರಿಸಿ ಒಂದು ಕೃಷಿ ಕುಟುಂಬ 48-108 ಎಕರೆಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಭೂಮಿ ಹೊಂದಲು ಅವಕಾಶ ಇರಲಿಲ್ಲ. 

5. ಜೊತೆಗೆ, 1974ರ ಭೂ ಸುಧಾರಣಾ ಕಾಯಿದೆ, ಊಳಿಗಮಾನ್ಯ ಪದ್ಧತಿಯ ಶೋಷಣೆಯಿಂದ ಕೃಷಿಯನ್ನು ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಿತ್ತು.

ಆದರೀಗ, ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರ ಈ ಎಲ್ಲಾ ಕಾಯಿದೆಗಳಿಗೆ ತಿದ್ದುಪಡಿ ತರುವ ಮೂಲಕ ಕೃಷಿ ಕ್ಷೇತ್ರವನ್ನು ಬಂಡವಾಳಶಾಹಿಗಳಿಗೆ ಮುಕ್ತವಾಗಿರಿಸಿದೆ. "ದುಡ್ಡೆ ದೊಡ್ಡಪ್ಪ' ಎನ್ನುವ ಹಾಗೆ ಹಣದ ಕಂತೆಗಳನ್ನು ಬಿಸಾಡಿ, ಕೃಷಿಭೂಮಿಯನ್ನು ಬಾಚಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. 7-8 ತಿಂಗಳ ಕಾಲ ಕೃಷಿ ಮಾಡಿ, ನಂತರ ಅದನ್ನು ವಾಣಿಜ್ಯೋದ್ಯಮ ಉದ್ದೇಶಗಳಿಗಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಸಹಜವಾಗಿ, ಇದು ರಿಯಲ್ ಎಸ್ಟೇಟ್ ದಂಧೆಗೆ ಸಹಾಯ ಕಲ್ಪಿಸುತ್ತದೆ.

ಪ್ರಕರಣಗಳೆಲ್ಲಾ ರದ್ದು:

1. ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ 79 ಎ ಮತ್ತು ಬಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಒಟ್ಟೂ 13,814 ಪ್ರಕರಣಗಳಿವೆ. ಈ ಪೈಕಿ ಸುಮಾರು 1,129 ಪ್ರಕರಣಗಳು ಹಳೆಯದಾದರೆ, 12,685 ಪ್ರಕರಣಗಳು ಹೊಸದಾಗಿ ದಾಖಲಾಗಿವೆ. 

2. ಇನ್ನು, ಬೆಂಗಳೂರು ಸುತ್ತಮುತ್ತಲ ಜಿಲ್ಲೆಗಳಲ್ಲೇ 17ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಗೃಹ ನಿರ್ಮಾಣ ಸಹಕಾರ ಸಂಘಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಪ್ರಕರಣಗಳು ದಾಖಲಾಗಿವೆ. ಈ ಜಮೀನುಗಳ ಮೌಲ್ಯವೇ ಸುಮಾರು 12-15 ಸಾವಿರ ಕೋಟಿ ರೂ.ಗಳಷ್ಟು ಇರಬಹುದು. ಈ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಕರಣಗಳು ಈಗ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ವಿಚಾರಣೆಯ ಹಂತದಲ್ಲಿವೆ. ಈ ಕಾಯಿದೆಯ ತಿದ್ದುಪಡಿಯಿಂದಾಗಿ ಈ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಕರಣಗಳು ರದ್ದಾಗಲಿವೆ.

3. ಈ ಕಾಯಿದೆಯ ತಿದ್ದುಪಡಿಯಿಂದಾಗಿ ಮುಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಹಳ್ಳಿ, ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಪೊರೇಟ್ ಒಡೆತನದ ಕೃಷಿ ಪದ್ಧತಿ "ಫಾರ್ಮ್ ಹೌಸ್ ಸಂಸ್ಕøತಿ' ತಲೆ ಎತ್ತಿದರೆ ಆಶ್ಚರ್ಯಪಡಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ. "ಉಳುವವನೆ ಹೊಲದೊಡೆಯ' ಎಂಬ ಸಾಮಾಜಿಕ ನ್ಯಾಯದ ಪರಿಕಲ್ಪನೆ ಹೋಗಿ "ಉಳ್ಳವನೇ ಹೊಲದೊಡೆಯ' ಆಗುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. 

4. ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಕೃಷಿ ಭೂಮಿ ಸಹ ಇತರ ವಸ್ತುಗಳ ಹಾಗೆ ಸರಾಗವಾಗಿ ಮಾರುವ, ಕೊಳ್ಳುವ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ಸರಕಾಗಲಿದೆ. ಯಾವತ್ತೂ ಮೌಲ್ಯ ಕುಸಿಯದೆ, ಬಂಗಾರದಂತೆ ಸದಾ ವೃದ್ಧಿಯಾಗುವ ಅಮೂಲ್ಯ ಆಸ್ತಿಯಾಗಿ ಕಾರ್ಪೊರೇಟ್ ವಲಯಕ್ಕೆ ಈ ಭೂಮಿ ಆರ್ಥಿಕ ಸದೃಢತೆ ಕೊಡಲಿದೆ. 

5. "ಬ್ಲ್ಯಾಕ್ ಮನಿ'ಯನ್ನು ಸುಲಭವಾಗಿ "ವೈಟ್' ಮಾಡಲು ಬಂಡವಾಳದಾರರಿಗೆ ಇದು ಉತ್ತಮ ಅವಕಾಶ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಡಲಿದೆ. 

6. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ನಿಧಾನವಾಗಿ ಭಾರತದ ಕೃಷಿಯ ಮೇಲೆ ಬಹುರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕಂಪನಿಗಳ ಹಿಡಿತ ಹೆಚ್ಚಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇದೆ.

ಸರ್ಕಾರದ ಸಮರ್ಥನೆ:

ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿನ ಕೃಷಿ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಿಗೆ ಈ ಕಾಯಿದೆ ಉತ್ತೇಜನ ನೀಡಲಿದೆ ಎನ್ನುವುದು ಸರ್ಕಾರದ ವಾದ. ಉಳುವೆ ಮಾಡದೆ ಪಾಳು ಬಿದ್ದಿರುವ ಲಕ್ಷಾಂತರ ಎಕರೆಯಲ್ಲಿ ಕೃಷಿ ಚಟುವಟಿಕೆ ಶುರುವಾಗಲಿದೆ ಎನ್ನುತ್ತಿದೆ ಸರ್ಕಾರ.

ನಿಜ, ಕರ್ನಾಟಕ ಕೃಷಿ ಆಯೋಗ ನಡೆಸಿರುವ ಅಧ್ಯಯನದ ಪ್ರಕಾರ ರಾಜ್ಯದ ರೈತರು ಈಗಾಗಲೇ 21 ಲಕ್ಷ ಹೆಕ್ಟೇರ್ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಕೃಷಿಯನ್ನೇ ಮಾಡದೆ ಪಾಳು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಈ ಪೈಕಿ, ಶೇ.61ರಷ್ಟು ಮಂದಿ ಸಣ್ಣ ಮತ್ತು ಅತಿ ಸಣ್ಣ ರೈತರು. ಇವರಲ್ಲಿ ಬಹುಪಾಲು ಮಂದಿ ಪಟ್ಟಣಗಳಿಗೆ ವಲಸೆ ಬಂದು ಕಾರ್ಮಿಕರಾಗಿ ದುಡಿಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೂ, ಮುಂದೊಂದು ದಿನ ಕಷ್ಟದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಈ ಭೂಮಿ ತಮಗೆ ಆಸರೆ ಆಗಬಹುದು ಎಂಬ ಆಶಯ ಅವರದು. ಆದರೆ, ಇವರ ಭೂಮಿ ಹಣವುಳ್ಳವರ, ಭೂ ಮಾಫಿಯಾ ಶಕ್ತಿಗಳ ಕೈವಶವಾದರೆ ಇವರೆಲ್ಲಾ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ನಿರ್ಗತಿಕರಾಗುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದು ಮಾತ್ರ ಕಟು ವಾಸ್ತವ. 

ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಪ್ರಸ್ತುತ ರೈತರ ಬೆಳೆಗೆ ಬೆಂಬಲ ಬೆಲೆ ನೀಡುವ, ಸಬ್ಸಿಡಿ ದರದಲ್ಲಿ ರಸಗೊಬ್ಬರ ಪೂರೈಸುವ, ಸಾಲದ ಶೂಲದಿಂದ ರೈತ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡರೆ ಪರಿಹಾರ ನೀಡುವುದೂ ಸೇರಿದಂತೆ ಸರ್ಕಾರದ ಹಲವು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಕ ಕ್ರಮಗಳು ಕಾಲಕ್ರಮೇಣ ನಿಲ್ಲಬಹುದು. ಆಗ, ಬಡ ರೈತಾಪಿ ವರ್ಗ ಮತ್ತಷ್ಟು ಬಡವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬುದಂತೂ ಕಟು ಸತ್ಯ.

https://www.youtube.com/watch?v=IBUTBBZukkM&t=317s